Χωρίς να μασά τα λόγια του και με εμφανή ειλικρίνεια ο δημοφιλής τραγουδιστής Γιώργος Γερολυμάτος μίλησε για το πότε πρέπει να φεύγει ένας καλλιτέχνης από τη σκηνή.
Δε του αρέσουν οι καλλιτέχνες που πεθαίνουν στη σκηνή και ο ίδιος δεν το θέλει αυτό για τον εαυτό του και στεναχωριέται όταν του αναφέρουν είδωλα του ελληνικού τραγουδιού που δεν έχουν βάλει όριο στο μέχρι πότε έπρεπε να τραγουδούν: «Το πιο σπουδαίο πράγμα στον καλλιτέχνη είναι να ξέρει να φεύγει».
«Εγώ θέλω να τραγουδάω μέχρι να είμαι λίγο γλυκούλης και ομορφούλης και να είναι καλή η φωνούλα μου και να αρέσω στον κόσμο. Από εκεί και πέρα, μετά δεν μπορώ. Θα φύγω αξιοπρεπώς. Γιατί ξέρετε κάτι; Το πιο σπουδαίο πράγμα στον καλλιτέχνη είναι να ξέρει να φεύγει. Ένας το έκανε αυτό με μεγάλη επιτυχία. Μόνο ο Στέλιος Καζαντζίδης. Στο ζενίθ απάνω που ήταν όλα τα εκατομμύρια πάνω του είπε φεύγω και έφυγε. Έρχονται και μου λένε για κάποιους καλλιτέχνες, στεναχωρήθηκα. Τώρα πρόσφατα και για κάποιο θρύλο που μου είπαν. Είναι άσχημο. Είναι είδωλα αυτοί.
Δηλαδή, ο Πάριος και ο Βοσκόπουλος δεν είναι απλώς καλλιτέχνες, είναι σταρ, είναι πολύ μεγάλα ονόματα. Ο Βοσκόπουλος και ο Πάριος είναι γίγαντες στο ελληνικό τραγούδι. Πρέπει να υπάρχει ένα όριο που τραγουδάς και πότε πρέπει να σταματάς. Είναι πολύ σημαντικό. Είναι πολύ φιλοσοφημένο αυτό που σου λέω. Γιατί εγώ μέσα στη νύχτα, κατάλαβα ότι αυτό το πράγμα είναι πολύ δύσκολο να το πετύχεις. Είναι πολύ δύσκολο πραγματικά. Ο καλλιτέχνης έχει την αρρώστια, θέλει να τραγουδάει. Άμα δεν ακούς καλά τον εαυτό σου, που τα λες. Είναι ηρωίνη, είναι εξάρτηση.
Είναι ζωή ολόκληρη. Ο Ζαμπέτας έπαιρνε με τη μάσκα οξυγόνου και έβγαινε με το μπουζουκάκι και έπαιζε. Ήθελε να ανεβεί στο πάλκο, να πεθάνει στο πάλκο, δικαίωμα του ήταν. Δε θέλω να πεθάνω στο πάλκο. Θέλω να είμαι μια ωραία ανάμνηση κι όταν έρθει η ώρα να φύγω.
Δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα. Αυτή την εμμονή σε κάποιες ηλικίες, δεν την καταλαβαίνω. Και μετά να λένε «ο κακομοίρης/ η κακομοίρα». Όταν έχεις βιοποριστικό πρόβλημα, όταν όντως πραγματικά πρέπει να ζήσεις, δικαιολογείται, είναι φυσιολογικό. Αλλά να έχεις λεφτά, να έχεις χρήματα και να βγαίνεις να τραγουδάς και να είσαι το 1/10 από όταν τραγούδαγες στις δόξες σου, αυτό είναι λογικό; Αυτό είναι παραλογισμός. Δεν επιτρέπεται να τρώει την μπριζόλα ο άλλος και να ακούει ένα από τα μεγάλα ονόματα, αυτά που είναι θρύλοι.
Να τρώει και να του γυρίζει και τον πωπό του. Να τραγουδάει ο Θεός εκεί, αυτός που έγραψε ιστορία στο ελληνικό τραγούδι, αυτός που έδωσε παράδειγμα και φωτεινότητα στην ελληνική μουσική, ο άλλος να τρώει την μπριζόλα και να του σηκώνει το ποτήρι», λέει στη συνέντευξη του στο «Έλα, Χαμογέλα» ο Γιώργος Γερολυμάτος, ο οποίος αναφέρεται και στην προσωπική του ζωή, τη γυναίκα του και το γιο του:
«Η γυναίκα μου έκανε πολύ υπομονή μαζί μου και με κέρδισε. Απλώς δεν υπολόγισε ότι θα περάσει πολλά μαζί μου. Απίστησα. Να μην είμαι ειλικρινής; Δεν είπα ποτέ τίποτα, το καταλάβαινε. Μια, δυο, τρεις μου είπε goodbye. Κι όταν μου είπε goodbye, τότε κατάλαβα ότι χάνω κάτι σημαντικό».
