Ας μάθουμε να απόχωριζομαστε ότι δεν είναι πια δικό μας.
Κάθε τι που ζήσαμε, όταν το ζήσαμε ήταν όμορφο .
Ας το αφήσουμε να πετάξει μακριά όταν έρθει η ώρα.
Ας το αφήσουμε να φύγει, όταν δεν μας θέλει κοντά του πιά.
Άλλωστε έτσι είναι η ζωή μας.
Δανείζεται συχνά ανθρώπους από τα παραμύθια.
Τους κάνει δικούς της.
Τους φέρνει κοντά μας και μας γίνονται απαραίτητοι.
Κοιμούνται στο σώμα μας και κολυμπάνε στο αίμα μας.
Τσακίζουνε τις αντοχές μας και τρυπάνε την ψυχή μας.
Αγαπάμε και τον αέρα που αναπνέουν.
Ορκιζόμαστε ότι θα δίναμε την ζωή μας για εκείνους.
Και μια μέρα ξυπνάμε και θέλουμε να πάρουμε την ζωή μας πίσω.
Την ζωή μας, όχι εκείνους.
Τίποτα δεν μας ανήκει και σε κανέναν δεν ανήκουμε για πάντα.
Ούτε το για πάντα είναι η πιο δυνατή λέξη.
Η πιο δυνατή λέξη είναι το “Τώρα “..
Εάν μπορέσεις και κερδίσεις το “Τώρα” τότε έκανες ένα μικρό βήμα στην αιωνιότητα.
Μα μην βιάζεσαι.
Βιαζόμαστε να πούμε μεγάλα λόγια.
Προτρέχουμε να δείξουμε ότι παίζουμε την αγάπη στα δάχτυλα.
Οτι ξέρουμε, πώς και αύριο θα ξυπνήσουμε από την ίδια πλευρά στο ίδιο κρεββάτι.
Και τελικά ξυπνάμε σε ένα δωμάτιο φτηνού ξενοδοχείου χωρίς ένα δεύτερο μαξιλάρι.
Ας μάθουμε ότι όπως υπάρχει αρχή υπάρχει και τέλος.
Όταν κάτι τελειώνει να έχουμε την δύναμη να το αποδεχόμαστε.
Να μην φωνάζουμε” Γιατί σε εμένα” ;
Να λέμε ” Γιατί όχι σε εμένα”;
Τι είμαστε;
Είμαστε σάρκα και κόκκαλα.
Δεν είμαστε από σίδερο.
Η καρδιά μας, αυτός ο μαγεμένος μυς μπορεί να αρρωστήσει.
Αγαπάει και χτυπάει δυνατά..
Πληγώνεται και παθαίνει αρρυθμία.
Ξανανιώθει και βρίσκει το βαθύ κόκκινο της χρώμα.
Έτσι είναι η ζωή μας, έτσι είμαστε οι άνθρωποι.
Έχουμε μάθει να κατηγορούμε, να τα βάζουμε με εκείνον που φεύγει.
Μα σκεφτήκαμε πραγματικά πόσα μας δίνει εκείνη την στιγμή;
Σκεφτήκαμε πόσα χρόνια ακόμα θα μας έπαιρνε μια άρρωστη σχέση, μια τελειωμένη κατάσταση και εμείς θα γερνούσαμε παρέα με τον εγωισμό μας;
Αρκεί που ο άλλος δεν έφυγε..
Ωραία..
Χορταίνουμε τον εγωισμό μας και ταΐζουμε μία άδεια καρδιά.
Δυο άδειες καρδιές.
Να αφήνετε τους ανθρώπους ελεύθερους.
Ότι και να αποφασίσουν, αυτό θέλει η μοίρα αυτό είναι γραφτό.
Να μην κρατάτε κανέναν αλυσοδεμένο από ενοχές και τύψεις δίπλα σας.
Η ζωή είναι τώρα, δεν είναι για πάντα.
Κανένας δεν μπορεί να ζήσει με συμβόλαια ψυχής στην τσέπη του.
Χρειάζεται ελευθερία ο άνθρωπος και τότε, όταν νιώσει ελεύθερος, ίσως μείνει πιο σφιχτά δεμένος κοντά σας από ποτέ.
Μπέττυ Κούτσιου
newsitamea.gr
