Η Γωγώ Μαστροκώστα μίλησε στο «Down Town» Κύπρου και στη δημοσιογράφο Βένια Καραγιάννη για τη σχέση της με τον Τραϊανό Δέλλα, τον γάμο τους, την επιθυμία τους για δεύτερο παιδί και την κόρη της, Βικτώρια.
Με αφορμή την περιπέτεια της υγείας σου, είδες συμπεριφορές από ανθρώπους που δεν περίμενες;
Εννοείται. Δίνω και ξαναδίνω ευκαιρίες στους ανθρώπους, αλλά τελικά κάποιοι δεν το αξίζουν. Δεν είμαι τόσο σκληρή. Προφανώς μπορεί να κάνουμε μια λάθος εκτίμηση και να χρειάζεται μια δεύτερη ευκαιρία, όχι όμως μια τρίτη και μια τέταρτη. Αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα μου το είχα πάντα. Γενικά, πιστεύω ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με έναν χαρακτήρα, δεν διαμορφώνονται. Εγώ ήμουν πάντα πιο διαλλακτική. Κι αν την έχεις πατήσει μια φορά, θα την ξαναπατήσεις.
Τι είναι αυτό που σου δίνει τόση δύναμη και αυτοπεποίθηση στη ζωή σου;
Δεν έχεις επιλογή όταν σου συμβαίνουν κάποια πράγματα. Είναι άτοπο να μιλάμε για δύναμη. Πρέπει να έχεις την τύχη με το μέρος σου. Νομίζω ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να αντιμετωπίζει πολλά πράγματα στη ζωή του, αλλά πρέπει να είσαι και τυχερός.
Εσύ αισθάνεσαι τυχερή;
Νιώθω πολύ τυχερή για πολλά που μου συνέβησαν στη ζωή, για γεγονότα πολύ σημαντικά. Όπως το να βρω τον άντρά μου, το να έχω την κόρη μου…
Ως γυναίκα έχεις πιάσει τον εαυτό σου να έχει ανασφάλειες γύρω από την εικόνα σου;
Ανασφάλειες είχα πάντα κι αυτό είναι μεγάλη αλήθεια, με την έννοια ότι δεν ένιωθα ότι ήμουν όμορφη και εξαρτιόνταν πράγματα από αυτό. Άμα με ρώταγες πώς βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, θα σου έλεγα «ok» – κι αυτό θα ήταν το καλύτερο που θα άκουγες. Ήταν φορές που δεν ήθελα να κοιτάξω τον καθρέφτη, γιατί δεν μου άρεσε αυτό που έβλεπα! Είναι θέμα αυτοπεποίθησης. Είναι κι άλλες γυναίκες που μπαίνουν σε ένα χώρο και πιστεύουν ότι μπορεί να προκαλέσουν τα βλέμματα. Είναι αυτό που εκπέμπεις.
Δηλαδή όταν έμπαινες εσύ σε ένα χώρο δεν το ένιωθες αυτό; Δεν αισθανόσουν ότι μαγνήτιζες τα βλέμματα;
Άλλο αυτό κι άλλο ότι θα μπω και θα γίνει χαμός. Ο χαρακτήρας μου ήταν πάντα σε μεγάλη σύγκρουση με την εμφάνισή μου. Δεν μου άρεσε ο εαυτός μου και τώρα που κοιτάζω τον εαυτό μου δέκα χρόνια πίσω λέω «τι χαζή που είμαι». Κι αν δεν το απολαύσω τώρα πότε θα το κάνω; Στα εξήντα;
Με τον Τραϊανό ήταν ένας μεγάλος έρωτας… Τώρα που έχουν περάσει 7,5 χρόνια που είστε μαζί, αν σε ρώταγα ποιο στοιχείο του χαρακτήρα του σε έχει κρατήσει κοντά του, ποιο θα μου έλεγες;
Ο Τραϊανός δεν έχει ένα στοιχείο μόνο, είναι μια προσωπικότητα πολύ έντονη. Αν πεις ένα, θα αδικήσεις όλα τα άλλα. Συγκεντρώνει όλα όσα εγώ θα ήθελα σε έναν άντρα. Είναι άνθρωπος που εμπνέει εμπιστοσύνη, σεβασμό και του αρέσει η αλήθεια.
Ζηλεύει ο ένας τον άλλον;
Εκείνος δεν με έχει ζηλέψει ποτέ! Εγώ ζήλευα πάρα πολύ, ιδίως τότε που ήμασταν ακόμα ελεύθεροι! Μετά ηρέμησα, γι’ αυτό και προχώρησα. Δεν θα μπορούσα να ζήσω με αυτή την τρέλα στη ζωή μου. Αλλά, με τον Τραϊανό, αισθάνθηκα ότι αυτό που λέμε αυτό είναι.
Εσύ θεωρείσαι δύσκολος άνθρωπος; Είναι, δηλαδή, δύσκολο να σε «διαχειριστεί» ο Τραϊανός;
Δεν είμαι καθόλου δύσκολη. Δίνουμε σημασία εκεί που πρέπει και όχι σε πράγματα της καθημερινότητας. Βλέπουμε ζευγάρια να τσακώνονται για γελοία πράγματα. Εμείς δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ! Το να έχεις μια ηρεμία στην καθημερινότητά σου είναι η μοναδική ευτυχία. Γιατί η καθημερινότητα είναι η ζωή μας.
Για ποιο πράγμα σου κάνει συνήθως παράπονα;
Δεν μου παραπονιέται, γιατί κι εγώ τον ξέρω τόσο καλά και τον αγαπώ τόσο πολύ που δεν θα έκανα κάτι ώστε να τον στεναχωρήσει, να τον προσβάλει, ούτε θα εκμεταλλευόμουν την εμπιστοσύνη που μου έχει δείξει. Είναι ο άνθρωπός μου!
Κάνεις μια πολύ ήσυχη, ήρεμη ζωή. Φανταζόσουν καθόλου τον εαυτό σου σε αυτό το σχήμα; Ή σε εξέπληξε κι εσένα;
Αυτό ήταν που ήθελα πάντα στη ζωή μου. Όταν είσαι βέβαια πιο μικρός περνάς μια πιο τρελή φάση, δηλαδή το να βγαίνεις και να ξενυχτάς, αλλά δεν σημαίνει ότι είσαι έτσι και ως άνθρωπος. Τώρα, είμαι σε μια φάση που όλα αυτά με κουράζουν.
Μέσα στο σπίτι είσαι η κλασική νοικοκυρά, Γωγώ;
Βέβαια! Θα περιποιηθώ τον άντρα μου, το παιδί μου, θα μαγειρέψω, θα αφιερώσω χρόνο σε αυτούς…
Με την κόρη σου, τη Βικτώρια, πιάνεις τον εαυτό σου να της κάνεις όλα τα χατίρια; Είσαι, δηλαδή, από τις γυναίκες που δεν σε νοιάζει να την κακομάθεις;
Αν έχεις ένα παιδί δεν μπορείς να το διαχειριστείς εύκολα. Λες «ένα το έχω, πώς να του χαλάσω χατίρι;». Αλλά, η Βικτώρια, δεν είναι καθόλου κακομαθημένη. Είναι, όμως, ένα παιδί με πολύ μεγάλη καλοσύνη και με πολύ ισχυρό χαρακτήρα. Αυτό που θέλει θα το πάρει ό,τι και να γίνει!
«Συζητάς» για δεύτερο παιδί;
Θα το ήθελα πολύ. Αλλά δεν είναι στα δικά μας χέρια. Ο χρόνος θα το δείξει…
Έκανες comeback φέτος στην τηλεόραση με το «Dancing With the Stars» του ΑΝΤ1. Πώς ήταν η επιστροφή στα τηλεοπτικά πλατό;
Είχα προτάσεις όλο αυτό το διάστημα για τηλεόραση, αλλά όλα αυτά τα είχα κάνει ξανά και ξανά. Θα μου πεις «Γιατί; Δεν είχες ξαναχορέψει;». Ναι, αλλά αυτό είχε ένα στόχο. Από τη στιγμή που το αποφάσισα έμπαινα σε μια διαδικασία διατροφής και γυμναστικής. Δεν πήγα, δηλαδή, για να διαφημίσω μια δουλειά, το έκανα για καθαρά προσωπικούς λόγους.
Πιστεύεις ότι ήσουν τυχερή που έζησες τις πολύ καλές εποχές της τηλεόρασης και της showbiz στην Ελλάδα;
Δεν είχα ποτέ στόχο να κάνω κάτι συγκεκριμένο ή να κάνω καριέρα. Έκανα πάντα αυτά που μου άρεσαν. Δεν έλεγα, δηλαδή, «τώρα θα γίνω παρουσιάστρια» ή «τώρα θα γίνω τραγουδίστρια» και τέλος. Δεν μου άρεσε να εγκλωβίζομαι σε ένα στόχο, ούτε στην έννοια «καριέρα». Γιατί πιστεύω ότι όποιες γυναίκες εγκλωβίζονται στην καριέρα, χάνουν την προσωπική τους ζωή. Και είχα τέτοια παραδείγματα από πολύ μικρή. Δεν πήγα ποτέ να ζητήσω δουλειά, γι’ αυτό και δεν έκανα μεγάλα πράγματα. Δεν ήταν αυτό που θα με έκανε ευτυχισμένη.
Μπορεί μια ωραία γυναίκα, όπως εσύ, να έχει πραγματικές φίλες;
Δύσκολα, πολύ δύσκολα. Δεν είναι, όμως, ανέφικτο και έχω τέτοιες γυναίκες δίπλα μου. Φωτεινό παράδειγμα η φίλη και κουμπάρα μου, Στάλω Ηλία – η αγάπη που της έχω δεν περιγράφεται. Αλλά ξέρω, επίσης, ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε πιο περίεργες. Κι έλεγα πάντα στο παρελθόν «δεν πειράζει, θα με γνωρίσουν καλύτερα και δεν θα μείνουν στην εμφάνισή μου». Αλλά δεν με αντιμετώπιζαν έτσι. Κι εγώ δεν είχα ασπίδες. Ήμουν πάντα πιο χύμα, είχα πάντα ένα σπίτι ανοιχτό.
Σε ποιο από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα έχεις πέσει, Γωγώ;
Σίγουρα στη λαιμαργία – από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έβαζα πάντα πρώτα το φαγητό. Και στο θυμό. Παλιά θύμωνα εύκολα. Τώρα πια όχι…
Και για το τέλος, θα έλεγες ότι είσαι ευτυχισμένη;
Ναι και είμαι χαρούμενη. Γι’ αυτό και νιώθω ολοκληρωμένη ως άνθρωπος…
yupiii.gr
