Όλοι οι γονείς διδάσκουν στα παιδιά να είναι ευγενικά, να λένε «ευχαριστώ», να έχουν καλούς τρόπους και να εκτιμάνε κάθε τι τη ζωή τους.
Σε μία δύσκολη εποχή, που η χαρά μπορεί και βρίσκεται και στα πιο μικρά πράγματα, είναι σημαντικό αυτό να το μεταφέρουμε και στα παιδιά μας. Να τους δείξουμε ότι πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για κάθε τι που έχουμε, μικρό ή μεγάλο. Γιατί, εκεί ακριβώς βρίσκεται και το μυστικό για μία ευτυχισμένη ζωή.
Όταν εκτιμάς όσα έχεις, είσαι ένας ήμερος κι ευτυχισμένος άνθρωπος, αφού δεν κυνηγάς το άπιαστο, το ακατόρθωτο, το απροσδιόριστο, που θα σου στερήσει τη χαρά της απόλαυσης και της καθημερινής ευτυχίας.
Πώς, όμως, μπορούμε αυτό να το μεταδώσουμε και στα παιδιά μας; Πώς μπορούμε να κάνουμε την ευγνωμοσύνη μέρος του χαρακτήρα τους; Πώς θα μεγαλώσουμε ένα ευγνώμων παιδί; Γιατί στην τελική, όταν το παιδί διδάσκεται την ευγνωμοσύνη βιώνει περισσότερα θετικά συναισθήματα, βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο, έχει περισσότερη αισιοδοξία, είναι ικανοποιημένο και δε μπαίνει σε ατυχείς συγκρίσεις με τους φίλους του, που αυξάνουν το αίσθημα της ζήλιας, του ανταγωνισμού, της απογοήτευσης.
Ο ψυχολόγος και συγγραφέας, Thomas Lickona προτείνει τρόπους για να διδάξουμε την ευγνωμοσύνη στα παιδιά μας.
Διδάξτε τους τι ακριβώς είναι η ευγνωμοσύνη και γιατί έχει σημασία
Η ευγνωμοσύνη είναι ένα συναίσθημα και εκφράζει το «ευχαριστώ» του ανθρώπου, σε όσα έχει. Είναι το «μυστικό μίας ευτυχισμένης ζωής», τονίζει ο συγγραφέας και στο συμπέρασμα αυτό έχουν καταλήξει πολλές μελέτες. Ο ευγνώμων άνθρωπος είναι πιο ευτυχισμένος, ήρεμος, πιο υγιής, κοιμάται καλύτερα. Κι αυτό, διότι δεν τον απασχολούν, ούτε ξοδεύεται σε ανούσια ή άπιστα πράγματα.
Κάντε την ευγνωμοσύνη μέρος της οικογενειακής κουλτούρας
Αν θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν ευγνωμοσύνη και να είναι ευγενικά, θα πρέπει αυτά τα δύο στοιχεία να είναι μέρος της οικογενειακής κουλτούρας. Όταν ως οικογένεια είμαστε ειλικρινείς, ευγενικοί, δίκαιοι, δεν παραπονούμαστε και λέμε «ευχαριστώ» για όσα έχουμε, το παιδί που θα μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον, θα έχει ανάλογη συμπεριφορά και χαρακτήρα. Μην ξεχνάμε ότι τα πάντα ξεκινάνε και τελειώνουν στην οικογένεια.
Καλλιεργείστε τις αρετές της ευγνωμοσύνης
Η ευγνωμοσύνη εξαρτάται από δύο αρετές: τη θετική στάση (να βλέπουμε δηλαδή το καλό), και την ικανότητα να ξεπερνάμε τις όποιες αντιξοότητες. Και αυτό θα πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά: όταν έρχονται αντιμέτωπα με διάφορες αντιξοότητες, να έχουν μία θετική ματιά και αισιοδοξία ότι θα τις ξεπεράσουν. Έτσι, θα είναι ευτυχισμένα, αλλά και δυνατά.
Διδάξτε τους ότι η συμπεριφορά είναι προσωπική επιλογή
Σκεφτείτε ως οικογένεια αυτό ακριβώς: «Η ευγνωμοσύνη είναι μία πράξη θέλησης. Επιλέγουμε να είμαστε ευγνώμονες, όπως ακριβώς επιλέγουμε να αγαπάμε»
Να είστε οι ίδιοι ευγνώμονες
Οι γονείς είναι το πρότυπο για τα παιδιά. Αυτούς βλέπουν και μιμούνται. Γι΄ αυτό, λοιπόν, πρώτοι εσείς θα πρέπει να νιώθετε και να δείχνετε ευγνωμοσύνη, ώστε να ακολουθήσουν το παράδειγμά σας και τα παιδιά σας.
Φτιάξτε μία λίστα για όσα νιώθετε ευγνωμοσύνη
Καθίστε όλοι μαζί ως οικογένεια και φτιάξτε μία λίστα, για όσα νιώθετε ευγνωμοσύνη. Γράψετε ότι νιώθετε ευγνωμοσύνη, που έχετε όλη την υγεία σας, που είστε μία αγαπημένη οικογένεια, που έχετε κάθε μέρα φαγητό, ενώ άλλες οικογένειες, δεν έχουν τις βασικές ανάγκες. Που έχετε φίλους και ανθρώπους, που σας αγαπάνε και τους αγαπάτε.
Σταματήστε να παραπονιέστε
Οι άνθρωποι έχουμε τη συνήθεια να παραπονιόμαστε για όσα στραβά μας συμβαίνουν. Ή δεν πηγαίνουν, όπως εμείς θα θέλαμε. Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να λέει: «Μόνο οι άλλοι είναι τυχεροί» ή «Σε εμάς δε μπορεί να τύχει;». Όπως λένε, ο νούμερο 1 εχθρός της ευγνωμοσύνης, είναι τέτοιου είδους παράπονα. Κι εννοείται ότι τα παιδιά δεν πρέπει να ακούνε τους γονείς, να παραπονιούνται μπροστά τους.
