“Σ’ αυτό εδώ το μετόχι στις 14-9-1943 σκοτώθηκαν από τους Γερμανούς, αφού βασανίσθηκαν απάνθρωπα, τα παιδιά του Γεώργιου Βερβελάκη από το Κεφαλοβρύσι Βιάννου
Ευαγγελία 8 ετών
Μαρία 12 ετών
Στυλιανός 15 ετών
Γιατί αρνήθηκαν να δείξουν που είχε κρυφθεί ο πατέρας τους”
Λίγοι γνωρίζουν την ιστορία και τα γεγονότα για τα οποία τοποθετήθηκε η πλάκα.
Πώς κατέγραψε τα γεγονότα ο Νίκος Καζαντζάκης
Όλα όσα συνέβησαν εκείνες τις ημέρες στα χωριά της Βιάννου κατέγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης, στην “Έκθεση της Κεντρικής Επιτροπής Διαπιστώσεως Ωμοτήτων στην Κρήτη”.
Στην επίσκεψή της επιτροπής στη Βιάννο, αφού συζήτησαν με τους ανθρώπους, και με τις μνήμες να είναι ακόμα νωπές, καταγράψανε τι πραγματικά συνέβη και τα γεγονότα πίσω από το φρικιαστικό έγκλημα που έλαβε χώρα στο αγροκτημα του Αργουλίδα.
Αντιγράφουμε από την έκθεση, που είναι πολύ λεπτομερή αφού αναφέρονται τα ονόματα αλλά και στοιχεία από τον φρικτό τρόπο δολοφονίας και βασανισμού αθώων παιδιών.
“Εις το αγρόκτημα του Αργουλίδα είχε καταφύγει ο εκ του χ. Κεφαλοβρύσι Βερβαλάκης μετά των 3 τέκνων του, Στυλιανού ετ. 12, Μαρίας ετ. 8, και Ευαγγελίας ετ. 6.
Ο πατήρ βλέπων τους Γερμανούς να πλησιάζουν (14/9) απεμακρύνθη από το αγρόκτημα και εκρύβη εντός σχοίνου, οπόθεν ηδύνατο να παρακολουθήση τα συμβαίνοντα.
Οι Γερμανοί εισελθόντες εις τον οικίσκον του κτήματος ευρόντες σακκίδια (βούργες) πολλά με τρόφιμα, ανήκοντα εις τους φεύγοντας κατοίκους, υποψιάσθησαν ότι ταύτα προορίζονται δια τους αντάρτας.
Τότε συνέλαβον τα εγκαταλελειμμένα παιδιά και ήρχισαν να τα βασανίζουν, δια να προβούν εις αποκαλύψεις· τα ωδήγησαν έξω, εχαράκωσαν με την ξιφολόγχην τα μάγουλά των και τας κνήμας των, τα εκέντησαν εις τα πέλματα και επειδή εκείνα δεν είχον τι να μαρτυρήσουν, τους απέσπασαν τα δόντια με την ξιφολόγχην και τέλος τα έσφαξαν δι αυτής· έπειτα τα εξήπλωσαν επί του τοίχου του κτήματος με κρεμασμένας τας κεφαλάς.”
Αυτό είναι το γεγονός για το οποίο τοποθέτησαν την πλάκα. Για να θυμούνται οι νεότεροι την φρίκη που δεν πρέπει να επιστρέψει. Για να θυμόμαστε τα εγκλήματα των ναζί που ακόμα και σήμερα οι γερμανικές αρχές δεν αναγνωρίζουν.
