«Σε παρακολουθώ, να δουλεύεις μέρα και νύχτα, να πιέζεσαι τόσο πολύ που σπάνια έχεις χρόνο για να πάρεις μια ανάσα. Οι άνθρωποι το κάνουν αυτό για τρεις λόγους. Είτε είναι τρελοί, ανόητοι, είτε προσπαθούν να ξεχάσουν. Και με εσένα, ήξερα ότι ήταν το τρίτο. Και απλά δεν γνώριζα τι προσπαθούσες να ξεχάσεις» – Nicholas Sparks
11 πράγματα που κάνουμε για να ξεχάσουμε ότι πονάμε
1. Είμαστε συνεχώς απασχολημένοι
Είτε είναι εργασία, είτε ένα νέο χόμπι, αναπτύσσουμε εμμονές με οτιδήποτε μπορεί να αποσπάσει την προσοχή μας από τον πόνο μας.
2. Ασχολούμαστε με τα προβλήματα των άλλων και όχι με τα δικά μας
Αν προσφερόμαστε συνέχεια να βοηθήσουμε στα προβλήματα των άλλων, εύκολα ξεχνάμε τα δικά μας. Και στην περίπτωση που ο ψυχικός πόνος είναι μεγάλος, επιζητούμε να παίρνουμε το ρόλο του σωτήρα και του συμβούλου για τους άλλους.
3. Ποτέ δεν αρνούμαστε όταν κάποιος μας ζητάει κάτι
Στα πάντα η απάντηση είναι «ναι». Απλά επειδή χρειαζόμαστε συνέχεια να ασχολούμαστε με κάτι, γιατί νομίζουμε ότι θα αποτρελαθούμε αν μείνουμε μόνοι με τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας.
4. Στρεφόμαστε στη μουσική
Ξαφνικά βρίσκουμε τόσα τραγούδια με τα οποία μπορούμε να ταυτιστούμε, που έχουν την ικανότητα να εξηγούν και να περιγράφουν όλα αυτά τα άσχημα πράγματα που νιώθουμε. Στην πραγματικότητα, δεν μπορούμε μόνοι μας, δεν έχουμε κάποιες φορές το κουράγιο να εκφράσουμε μόνοι μας αυτό που νιώθουμε.
5. Αποφεύγουμε την οπτική επαφή
Και ειδικά τους ανθρώπους που μπορούν να αναγνωρίσουν από το βλέμμα μας τι νιώθουμε. Δεν θέλουμε να γνωρίζουν ότι πονάμε.
6. Όταν μας ρωτούν τι κάνουμε, δεν είμαστε ειλικρινείς
Όλα είναι καλά. Ακόμα κι αν δεν ισχύει. Είναι εύκολο να πούμε ψέματα. Είμαστε τόσο πληγωμένοι που δεν θέλουμε οι άλλοι άνθρωποι να μας κάνουν να νιώσουμε άβολα, να μας γεμίσουν ενοχές, επειδή δεν το έχουμε ξεπεράσει.
7. Προσπαθούμε να είμαστε θετικοί
Σαν να βάζουμε μια μάσκα, γιατί ίσως με αυτό τον τρόπο προσπαθούμε να κάνουμε τους άλλους να πιστέψουν ότι είμαστε καλά. Και ίσως το πιστέψουμε κι εμείς.
8. Υπεραναλύουμε τα πάντα
Ξέρουμε ότι δεν αξίζει να βυθιστούμε και πάλι στο παρελθόν, αλλά αυτό μας στοιχειώνει. Θέλουμε να είμαστε και πάλι χαρούμενοι, αλλά πολύ συχνά ξαναπαίζουμε στο μυαλό μας όλες εκείνες τις αρνητικές κασέτες.
9. Βγαίνουμε για να μουδιάσουμε τον πόνο
Σωματικά μπορεί να είμαστε έξω και να πίνουμε χαμογελώντας, αλλά συναισθηματικά δεν βρισκόμαστε καν εκεί. Αλλά ακολουθούμε την παρέα μας, επειδή αν μείνουμε σπίτι, θα νιώθουμε και άσχημα και μόνοι. Όμως πολλές φορές συνειδητοποιούμε ότι ακόμα και σε μια γεμάτη αίθουσα νιώθουμε μόνοι.
10. Καταρρέουμε, όταν μένουμε μόνοι
Κανείς δεν θέλουμε να μας δει να κλαίμε. Αλλά κλαίμε, ακόμα κι αν δεν το παραδεχόμαστε. Είναι όλα εκείνα τα συναισθήματα που συσσωρεύονται και δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε.
11. Και ύστερα διακωμωδούμε την κατάσταση
Επειδή αν κάνουμε τους άλλους να γελάσουν μέσα από τον πόνο μας, αυτό θα μειώσει την ένταση. Ορισμένες φορές οι άνθρωποι που πονούν περισσότερο δείχνουν θετικοί και αστείοι στους άλλους και θέλουν να χαροποιούν τους γύρω τους.
Και όλοι μας λένε ότι θα περάσει. Αλλά για κάποιο λόγο, εμείς νιώθουμε σαν ο χρόνος να έχει παγώσει και εμείς να έχουμε παγιδευτεί σε ένα μέρος. Όμως, αυτό θα ξεθωριάσει και αργά ή γρήγορα το χαμόγελο που θα σκάσουμε θα είναι αυθεντικό και αληθινό.
