Ποτέ δεν ξέρεις τι βρίσκεται πίσω από μια ωραία εικόνα. Και είναι μερικές φορές που η εικόνα σπάει και δημιουργείται μια άλλη. Μια πιο ειλικρινής, καθαρή και ουσιαστική. Ο Λούκας Γιώρκας συγκλονίζει με την εξομολόγησή του για τον εθισμό του στο αλκοόλ, στο Down Town και τον Πάνο Ζόγκα.
«Όλα ξεκίνησαν με τη νίκη μου στο X Factor. Κάπου εκεί διχάστηκα, έχασα το κέντρο μου, στράφηκα εναντίον μου. Για τα επόμενα πέντε χρόνια νόμιζα ότι είχα τον έλεγχο και τελικά δεν τον είχα πουθενά. Εκείνη την περίοδο το αλκοόλ είχε γίνει καθημερινότητα και οι ποσότητες ήταν στην υπερβολή τους. Όταν σταματούσα να πίνω δεν σταματούσα. Από τα 22 μου μέχρι τα 28 ήταν μία τρέλα.
Ποτέ δεν έπινα για να απολαύσω το ποτό. Με το που άρχιζα, έπινα σφηνάκια με υποβρύχια για να μεθύσω. Σκοπός ήταν η μέθη. Δεν ήταν ότι έπινα το ποτό για την απόλαυση. Έπινα για να χαθώ, να φτιαχτώ. Είχα πόνο. Πολύ πόνο, που το ποτό τον κάλυπτε. Κάτι που δεν ίσχυε βέβαια.
Ένα πρωινό είδα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και είπα: «Τι κάνεις; Πώς έχεις καταντήσει έτσι, πού έχεις φτάσει»; Ήταν μια στιγμή που κατάλαβα ότι από και και πέρα ακολουθούσε η άβυσσος. Και εκεί ζήτησα βοήθεια.
Έβγαινα στον δρόμο και έτρεχα μέσα στον πανικό, έτσι ώστε αν κατέρρεα να βρεθεί ένας άνθρωπος να με δει και να με βοηθήσει. Μου έχει συμβεί να τρέχω στη Συγγρού γυμνός φορώντας μόνο ένα μποξεράκι, επιζητώντας κάποιος να με βρει να με σώσει. Νόμιζα ότι θα πάθω ανακοπή. Ένιωθα ότι πέθαινα, ότι φεύγω, ότι τελειώνει η ζωή μου. Έχει τύχει να ξυπνήσω σε παγκάκι και δεν ήξερα τι είχα κάνει το προηγούμενο βράδυ και πώς είχα βρεθεί εκεί.
Είχε τύχει ένα βράδυ να φτάσω να πιω 60 υποβρύχια. Δεν σταματούσα».
