Δημήτριος Ι. Πετρούνιας – Ψυχοεκπαιδευτής MSc
” Το όνομά μου είναι Hevrîn Xelef. Βιάστηκα και λιθοβολήθηκα από μισθοφόρους από την Τουρκία στις 12 Οκτωβρίου 2019 στη Rojava επειδή δούλευα για μια δημοκρατική, φεμινιστική και πλουραλιστική Συρία. Όλος ο κόσμος είδε τη δοκιμασία μου χάρη στους εκτελεστές μου που μαγνητοσκόπησαν ολόκληρη τη σκηνή και το μοιράστηκαν στα κοινωνικά δίκτυα. Μόνο ένα από τα παπούτσια μου παρέμεινε ανέγγιχτο από τη φρίκη που βίωσα. Είναι αυτό το παπούτσι που αγκάλιασε η μητέρα μου, αντί για το σώμα μου που έκαναν κομμάτια οι δήμιοι μου … και ήταν στον τάφο μου, όταν η μητέρα μου έσβησε τα 35 κεριά μου ένα μήνα μετά το θάνατό μου, στις 15 Νοέμβριος 2019.
Πέρασε ένας χρόνος από τότε που πέθανα. Αλλά δεν έχει γίνει τίποτα εναντίον των δολοφόνων μου, διότι ενήργησαν υπό τις διαταγές της Τουρκίας, μέλους του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Εθνών, ενώ είμαι μέρος του απάτριδου Κουρδικού λαού, που έμεινε πίσω από τις παγκόσμιες δυνάμεις και περιοχές που εγκρίνουν την κατοχή του Κουρδιστάν από τα αποικιακά κράτη της περιοχής: Τουρκία, Συρία, Ιράκ, Ιράν.
Πέρασε ένας χρόνος από τότε που μπήκα στη μακρά πομπή που αποτελείται από κουρδικά / Γιαζίντι, Αρμενικά, Ασσύρια κορίτσια και γυναίκες … βιάστηκαν και σκοτώθηκαν από τουρκικές ή τζιχαντιστικές δυνάμεις στα εδάφη μας για έναν αιώνα επειδή είχαμε την ατυχία να μην είμαστε Τούρκος / Σουνίτης.
Η Χαβρίν Χάλαφ, γενικός γραμματέας του κόμματος Μέλλον της Συρίας, δολοφονήθηκε από τουρκικές κρατικές συμμορίες στις 12 Οκτωβρίου 2019, ενώ το τουρκικό κράτος και οι μισθοφόροι του συνέχισαν τις επιθετικές επιθέσεις τους στη Ροκάβα.”
Αγγιγμα Ψυχής
