Tο 1997, ο Ιταλός σκηνοθέτης και ηθοποιός, Ρομπέρτο Μπενίνι, ολοκληρώνει και παρουσιάζει το απόλυτο αριστούργημα της σπουδαίας καριέρας του: «Η Ζωή Είναι Ωραία» (La Vita è Bella / Life is Beautiful). Μια συγκινητική και πολυβραβευμένη ταινία, η οποία απέσπασε το Mεγάλο Eιδικό Bραβείο της Eπιτροπής στο Φεστιβάλ των Kαννών 1998, αλλά και τρία Όσκαρ: Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Ανδρικής Ερμηνείας στον Μπενίνι και Μουσικής στον Νικόλα Πιοβάνι. Πρόκειται για μία σπαρακτική ωδή στην ελπίδα για ζωή απέναντι στη φρίκη του Ολοκαυτώματος. Το φιλμ προβάλλεται την Τετάρτη 5 Ιουλίου στις 18:00 στο Ταινιόραμα 2017, στο πλαίσιο του Αφιερώματος στον Ρομπέρτο Μπενίνι.
Η Ζωή Είναι Ωραία / La Vita è Bella / Life is Beautiful
Σκηνοθεσία: Ρομπέρτο Μπενίνι
Σενάριο: Ρομπέρτο Μπενίνι, Βιντσέζο Τσέραμι
Πρωταγωνιστές: Ρομπέρτο Μπενίνι, Νικολέτα Μπράσκι, Τζιόρτζιο Κανταρίνι, Τζιουστίνο Ντουράνο
Μουσική: Νικόλα Πιοβάνι
Φωτογραφία: Τονίνο Ντέλι Κόλι
Μοντάζ: Simona Paggi
Χώρα Παραγωγής: Ιταλία
Έτος Παραγωγής: 1997
Διάρκεια: 116 λεπτά
Ο Γκουίντο (Ρομπέρτο Μπενίνι / Roberto Benigni), είναι ένας Ιταλός εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος φτάνει σε μια μικρή πόλη της Ιταλίας για να πιάσει δουλειά ως σερβιτόρος στο ξενοδοχείο του θείου του. Ο Γκουίντο είναι αστείος και χαρισματικός, ειδικά όταν γνωρίζει μια δασκάλα, τη Ντόρα (Νικολέτα Μπράσκι / Nicoletta Braschi).
Η Ντόρα, όμως, προέρχεται από μια πλούσια, αριστοκρατική, μη εβραϊκή οικογένεια. Η μητέρα της θέλει να καλοπαντρευτεί, αλλά η Ντόρα ερωτεύεται τον Γκουίντο και τη μέρα του γάμου της, κλέβονται. Περνούν αρκετά χρόνια και τώρα το ζευγάρι έχει ένα γιο, τον Τζιοζέ (Τζιόρτζιο Κανταρίνι / Giorgio Cantarini).
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος μόλις έχει ξεσπάσει. Ο Γκουίντο, μαζί με τον θείο του και τον γιο του αναγκάζονται να επιβιβαστούν σ’ ένα τρένο με προορισμό ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Η Ντόρα ζητάει να πάει μαζί τους αλλά δεν της επιτρέπεται. Στο στρατόπεδο, ο Γκουίντο κρύβει τον γιο του από τους Ναζί φύλακες, του δίνει κρυφά φαγητό και προσπαθεί να τον κάνει να μην καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει.
Ο Γκουίντο προσπαθεί με διάφορα τεχνάσματα να πείσει τον γιο του ότι το στρατόπεδο συγκέντρωσης είναι απλά ένα παιχνίδι. Ένα παιχνίδι στο οποίο ο παίκτης που θα καταφέρει να μαζέψει 1.000 πόντους θα κερδίσει ένα τανκ. Τον προειδοποιεί παράλληλα πως αν κλάψει, παραπονεθεί, ζητήσει τη μαμά του ή πει ότι πεινάει θα χάσει βαθμούς…
Η «Ζωή Είναι Ωραία», αποτελεί ίσως την κορυφαία καλλιτεχνική δημιουργία του Ρομπέρτο Μπενίνι, ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία, το σενάριο (μαζί με τον Βιντσέζο Τσέραμι), ενώ κρατά για τον εαυτό και τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από τη φράση του Λέων Τρότσκι. Εξόριστος στο Μεξικό, γνωρίζοντας ότι θα σκοτωθεί από δολοφόνους του Στάλιν, είδε τη σύζυγό του στον κήπο και έγραψε ότι «Ζωή Είναι Ωραία».
Το φιλμ έλαβε εφτά υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, κερδίζοντας εν τέλει τρία, στις κατηγορίες: Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Α’ Ανδρικού Ρόλου για την υπέροχη ερμηνεία του Μπενίνι (ο οποίος το πανηγύρισε δεόντως και δικαίως) και Καλύτερης Μουσικής.
Για την ιστορία, αξίζει να σημειώσουμε ότι ο αριθμός που έχει ο Ρομπέρτο Μπενίνι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, είναι ο ίδιος με αυτόν της στολής του Τσάρλι Τσάπλιν, στο διαχρονικό φιλμ: «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ» (The Great Dictator – 1940).
Ρομπέρτο Μπενίνι / Roberto Benigni
Ο Ρομπέρτο Μπενίνι γεννήθηκε στη Μισερικόρντια (Τοσκάνη) τον Οκτώβριο του 1952, σύντομα όμως η οικογένειά του μετακόμισε στο Πράτο (Τοσκάνη) όπου και μεγάλωσε. Αποφοίτησε από το Οικονομικό Ινστιτούτο του Πράτο. Η πρώτη του εμπειρία μπροστά σε κοινό ήταν στο τσίρκο Modin όπου έπαιζε σε πλατείες και έπειτα έλαβε μέρος στην Festa dell΄ Unitα ( καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και συναυλίες που διοργάνωσε το κομμουνιστικό κόμμα).
Η καριέρα του ως ηθοποιός άρχισε να απογειώνεται με τις ταινίες Chiaro di Luna (1979), I Giorni Contati (1979), Letti Selvaggi (1979), La Luna (1979), Chiedo Asilo (1980), Il Pap΄occhio (1980), Il Minestrone (1981). Το 1983 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία Tu Mi Turbi (στην οποία γνώρισε τη σύζυγό του). Το 1984 σκηνοθέτησε την δεύτερή του ταινία, Non Ci Resta Che Piangere.
Η τρίτη του ταινία ως σκηνοθέτης / ηθοποιός ήταν η Il Piccolo Diavolo (1988) και ακολούθησαν οι Johnny Stecchino ( 1991), Il Mostro (1994), Life Is Beautiful (1997), Pinocchio (2002) και The Tiger and the Snow (2005). Ήταν επίσης υποψήφιος για Nobel Λογοτεχνίας για τις επεξηγήσεις του και τις απαγγελίες της «Θεία Κωμωδία» του Δάντη (2007).
