«Κόντρα ρόλος δεν ήταν ο ρόλος στο «Λαβ Σόρρυ» με την έννοια ότι…»
Ο Τάσος Χαλκιάς μίλησε για την πορεία του στο θέατρο και στην τηλεόραση και θυμήθηκε τις μεγάλες επιτυχίες στην αρχή της καριέρας του το «Χάι Ροκ» και το «Λαβ Σόρρυ». Πώς σκέφτεται σήμερα για τότε;
«Εγώ βγήκα στην τηλεόραση μεγάλο παιδί. Δεν βγήκα εκκολαπτόμενος ηθοποιός. Δεν ζυμώθηκα με την τηλεόραση για να γίνω ηθοποιός. Είχα 17 χρόνια θέατρο στην πλάτη μου πριν βγω στην τηλεόραση και γίνω γνωστός, γιατί τηλεόραση έκανα από την αρχή της δουλειάς μου.
Πιστεύω ότι οι επιλογές μου ήταν ανάλογα με την εποχή που τις έκανα, εκείνες που έπρεπε να κάνω. Δεν θα μπορούσα να έχω εγώ μια άλλη επιλογή ας πούμε, όταν έκανα το «Χαι Ροκ» με τον Πέτρο δεν είχα κάποια άλλη τηλεοπτική πρόταση με την έννοια να τις συγκρίνω. Ύστερα, τα κείμενα της Μαβίλη θεωρώ ότι ήταν πάρα πολύ σημαντικά, με πολύ κοινωνικό περιεχόμενο.
Δυο εργένηδες που μένουν με ένα μωρό παιδί για να το μεγαλώσουν. Όσο κι αν περνά από ευτράπελες καταστάσεις αυτό γιατί εμπεριέχει το στοιχείο της κωμωδίας και πρέπει ο κόσμος με ευχάριστη διάθεση να βλέπει τον προβληματισμό αυτών των νεαρών πατεράδων και την αγωνία που έχουν να μεγαλώσουν παιδιά χωρίς μητέρες.
Κόντρα ρόλος δεν ήταν ο ρόλος στο «Λαβ Σόρρυ» με την έννοια ότι την τέχνη του υδραυλικού τη γνώριζα. Χάρηκε και ο μπαμπάς μου και με παρακολουθούσε από αυτό το σημείο και μετά ανελλιπώς.
Δεν ξέρω αν τότε οι γυναίκες ήρθαν πιο κοντά στην δική μου φυσιογνωμία ή τη φάτσα μου μέσω του «Λαβ Σόρρυ», αλλά δεν είχα ποτέ παράπονο από κανέναν. Ήμουν παντρεμένος. Η γυναίκα μου είναι ένα καλούπι που μια φορά βγήκε στον κόσμο και δεν θα ξαναβγεί. Η λέξη ζήλια δεν υπάρχει για αυτή, υπάρχουν πολύ διαφορετικά πράγματα τα οποία την καλύπτουν», αναφέρει ο Τάσος Χαλκιάς.
