Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να μπει στη θέση της. Εδώ και τέσσερις μήνες η σύζυγος του Κωνσταντίνου Αγγελίδη, Εβελίνα Βαρσάμη στέκεται βράχος δίπλα του στην δύσκολη μάχη που δίνει μετά το σοβαρό ατύχημά του πριν από τα Χριστούγεννα.
Τον στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις και παράλληλα κάνει τα πάντα για να διατηρήσει την ηρεμία του γιου τους που του λείπει ο πατέρας του όλο αυτό το διάστημα. Η Εβελίνα δεν σταμάτησε ποτέ να πιστεύει πως ο Κωνσταντίνος της θα βγει νικητής από αυτήν την τεράστια μάχη που δίνει. Και οι πρώτες «νίκες» ήρθαν να φέρουν ξανά το χαμόγελο στα χείλη της. Ο αγαπημένος της ξεπέρασε πολλές φορές τον κίνδυνο βγήκε από την εντατική και πλέον βγήκε και από το νοσοκομείο συνεχίζοντας να δίνει καθημερινά «μάχες» για την αποθεραπεία του και την αποκατάσταση της υγείας του. Κι εκείνη εκεί, δίπλα του. Χθες ένα post της μας συγκλόνισε. Η Εβελίνα διάλεξε να πει όλα όσα νιώθει με ένα απόσπασμα από το μοναδικό Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη.
«Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Πάντα εσύ τ’ αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό
πλεούμενο.
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά.
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά.
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει …
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά
που μεγαλώνει.
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ.
Πάντα εσύ τό νόμισμα καί εγώ η λατρεία που το
εξαργυρώνει.
Που πια δεν έχω τίποτε άλλο…
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα…
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου.
Να μυρίζω από σένα και ν’ αγριεύουν οι άνθρωποι.
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς …
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.
Πουθενά δεν πάω, μ’ ακούς…
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί…»
Από το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη
