Η Σοφία Παυλίδου φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Το πρωινό» και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο περιστατικό που είχε με τον Μάνο Παπαγιάννη με τον οποίο βρίσκονται σε δικαστική διαμάχη. «Η δίκη δεν έχει γίνει, περιμένουμε.
Καταρχάς εγώ δεν μίλησα για το περιστατικό με τον Μάνο Παπαγιάννη και δεν ξεκίνησα κάποιο κίνημα και τώρα που περνάει ο καιρός και είμαι χαρούμενη για κάποια πράγματα που βγαίνουν μόνα τους στην επιφάνεια γιατί είναι η ώρα του ξεκαθαρίσματος και οι εποχές μας απαιτούν ειλικρίνεια και αλήθεια. Όταν λοιπόν μου συνέβη αυτό, αναγκάστηκα να μιλήσω γι αυτό όχι επειδή ήθελα εγώ γιατί δύο ημέρες πριν γίνει το περιστατικό, ο συμπαραγωγός της παράστασης – ο φερόμενος ως δράστης τώρα για την υπόθεση με τις θυρίδες – για τον οποίο εγώ όταν έκανα τη συμφωνία με τη δουλειά δεν ήξερα και όταν έγινε η πρεμιέρα ανέβηκε κι αυτός πάνω και υποκλίθηκε, τότε το έμαθα. Ο συμπαραγωγός λοιπόν, δύο ημέρες πριν γίνει το συμβάν είχε καλέσει έναν κύριο – φίλο του που έχει ένα site για να δει την παράσταση.
Γυρίζω λοιπόν στο σπίτι μετά το νοσοκομείο και εννοείται δεν κοιμήθηκα και εννέα η ώρα χτυπάει το τηλέφωνο μου. Ήταν ένας δημοσιογράφος από μια εκπομπή και μου λέει “Σοφία ανέβηκε στο site το τάδε ένα κείμενο ότι συνέβη στο θέατρο αυτό και ότι η Σοφία Παυλίδου χαστούκισε τον συμπρωταγωνιστή της”. Μιλάω λοιπόν εγώ ότι δεν έγινε έτσι και έγραφε τη συνομιλία μας χωρίς να το γνωρίζω εγώ και την επόμενη ημέρα παίχτηκε σε μια εκπομπή. Εγώ δεν πήρα καμία εκπομπή να μιλήσω γι’ αυτό. Δεν ήταν κάτι που με τιμούσε αν θες τότε.
Εξήγησα σε αυτόν το άνθρωπο τι έγινε και το κατέγραφε χωρίς να το γνωρίζω και βγήκε στον αέρα μετά στην μεσημεριανή εκπομπή και μετά μίλησα στο δελτίο του Alpha. Μέχρι εκεί. Δεν ήθελα να μιλάω, είχα δύο παιδιά στην εφηβεία που μπορούσαν να μπουν στο Internet, μπορούσαν να μπουν οι φίλοι τους.
Ο κύριος αυτός όμως ο συμπαραγωγός δεν άφησε εκπομπή για εκπομπή και να βγαίνει και να υποστηρίζει τον φερόμενο ως θήτη (να τον λέμε έτσι γιατί δεν έχει γίνει το δικαστήριο) για ένα περιστατικό που δεν ήταν μπροστά. Ακούστηκαν εκατομμύρια ψέματα. Εγώ ήθελα να σταματήσει αυτό να συμβαίνει, ερχόντουσαν τα παιδιά μου από το σχολείο και μου έλεγαν ποιος ήταν αυτός που έβγαινε και μιλούσε συνέχεια και γιατί βγαίνει κάποιος και λέει και τι θα γίνει με αυτό το περιστατικό. Ήμουν σε πολύ δύσκολη θέση λοιπόν για έναν άνθρωπο που δεν γνώριζα, ο οποίος δεν είχα πολλά περιθώρια.
Μου έστελναν μηνύματα και μου έλεγαν “κι αν έφαγες κι ένα χαστούκι, τι έγινε;”. Πού να βγεις να μιλήσεις; Δεν υπήρχε ελπίδα. Δεν ήταν ο κόσμος. Είχαμε και έναν άνθρωπο που δεν ήταν έτοιμος από το να κάνει όλο αυτό να πει “έγινε ένα λάθος” όχι “συγγνώμη” δεν κολλάω σε λέξεις. Εγώ μόνο αυτό να άκουγα, ούτε μήνυση θα είχα κάνει γιατί δικαιολογώ τους ανθρώπους και πιστεύω στο καλό.…».
