«Αυτό το μίσος και η οργή που βγάζουν οι άνθρωποι τον τελευταίο καιρό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί.»
Η Σμαράγδα Καρύδη μιλά στη συνέντευξη της στο περιοδικό DownTown και στον Πάνο Ζόγκα για το μίσος που έχει κατακλύσει τους πάντες.
Είσαι της ψυχρής λογικής.
Όχι, δεν πιστεύω ότι η λογική είναι ψυχρή. Η λογική είναι θείο δώρο στον άνθρωπο, είναι αυτό που τον ξεχωρίζει απ’ τα υπόλοιπα ζώα. Οι άνθρωποι είναι έλλογα όντα και συνυπάρχουμε σε κοινωνίες βασισμένες στη λογική., προσπαθώντας να φιλτράρουμε διαρκώς τα συναισθήματα που απορρέουν από τον φόβο και τη βία που έχουμε στη φύση μας, και που η λογική έρχεται να τα καλμάρει. Η καθημερινότητα είναι μια πάλη με τα συναισθήματα. Να ξυπνήσεις το πρωί με νεύρα και να μην κακοποιήσεις τους γύρω σου, να βγεις μ το αυτοκίνητο έξω και να μη σκοτώσεις αυτόν που σου έκλεισε το δρόμο, ούτε να κλαις ακατάσχετα στη δουλειά σου.
Τα συναισθήματα όμως είναι και καλά.
Φυσικά και είναι και καλά και αναπόφευκτα θα τα αφήσεις να σε κατακλύσουν, αλλά είναι άλλο ο συναισθηματικός και άλλο ο ευαίσθητος. Ο ευαίσθητος συμπονά και μπαίνει στη θέση του άλλου, ενώ ο γενικά συναισθηματικός μπορεί να είναι απλώς ένα εγωκεντρικό γουρούνι γιατί τα συναισθήματα του μπορεί να είναι ο φθόνος, η ζήλια, το μίσος. Ο φασίστας και ο ρατσιστής που δέρνει ή δολοφονεί κάποιον, συναισθηματικά φέρεται. Αλλά αυτά που νιώθει είναι μίσος και οργή.
Δεν νιώθεις ότι αυξάνονται τα ρατσιστικά συναισθήματα γύρω μας;
Αυτό το μίσος και η οργή που βγάζουν οι άνθρωποι τον τελευταίο καιρό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί. Είναι όλοι θυμωμένοι και αντί να πάρουν την ευθύνη του εαυτού τους κατηγορούν τους άλλους. Η βλακεία έχει καλύψει τα πάντα. Άλλα λες, άλλα καταλαβαίνουν, πιάνονται από μια φράση παραποιούν τα πάντα και βγάζουν τσιτάτα και συναισθήματα. Διαβάζουν μόνο τον τίτλο από ένα κείμενο και από εκεί βγάζουν συμπεράσματα. Εξ ου και όλη αυτή η βλακεία και η παραπληροφόρηση που υπάρχει στο Internet. Και δεν νομίζω ότι αυτό οφείλεται στην οικονομική κρίση.
Όλοι εκεί το αποδίδουν πάντως.
Μάλλον το έδαφος έχει στρωθεί προ κρίσης. Και τώρα με την ένδεια την οικονομική ανασφάλεια, την ανεργία, βγαίνει πολύ έντονα. Το ότι κανείς δεν ασχολήθηκε τα προηγούμενα χρόνια για να καλλιεργηθεί, να ανοίξει το μυαλό του, αλλά το μόνο που σκεφτόταν ήταν το πως θα αποκτήσει ξένα δανεικά λεφτά έχει και ένα τίμημα. Καλλιεργήθηκε μια κουλτούρα ότι μας φταίει ο άλλος. Όχι, δεν φταίνε οι άλλοι, εμείς φταίμε και εμείς είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι μας συμβαίνει. Το μεγαλύτερο ταμπού στον Έλληνα είναι να του πεις να κάνει αυτοκριτική. Τρελαίνεται. Γιατί βρίζουμε τόσο πολύ τους πολιτικούς, αφού εμείς τους ψηφίζουμε; Δεν μας τους επέβαλε κανείς. Είμαστε σε μια συνεχή συνδιαλλαγή μαζί τους. Δεν είμαστε και τόσο αθώοι για όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα. Έχεις επιλογή να ψηφίσεις όποιον θέλεις. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ζούμε σε μια κατάσταση μετατόπισης ευθυνών και αυτό έχει γεννήσει οργή. Είναι όλοι οργισμένοι και θυμωμένοι, αλλά με τους άλλους.
Και πολύς λόγος για την ηθική και την τάξη γίνεται.
Σε αυτές τις εποχές που σκάει η κρίση όλοι ενδιαφέρονται για την ηθική. την ηθική των άλλων, όχι τη δική τους. Όλα τα ρατσιστικά και ομοφοβικά ένστικτα βγαίνουν στην επιφάνεια. Αναδύεται ο ψευτοσυντηρητισμός . Πράγματα που είχαμε λύσει, ή νομίζαμε ότι τα είχαμε λύσει, ρίχνονται πάλι στο τραπέζι. Ρατσισμός προς όλες τις κατευθύνσεις. Προς οτιδήποτε διαφορετικό. Προς τον gay, τον χοντρό, τον μεγάλο σε ηλικία, προς οτιδήποτε. Μισούμε τους άλλους γιατί μισούμε τη ζωή μας. Από την άλλη, μιλάω και νομίζω ότι δεν μπορώ να μετατοπίσω τον άλλον από τη θέση που είναι. άδικα μιλάω και πάλι θα παρεξηγηθώ.
