Πριν από μερικές εβδομάδες, ο Τρύφωνας Σαμαράς έδωσε τη δική του μάχη με τον κορονοϊό. Ο γνωστός hairstylist παραχώρησε συνέντευξη στο Enjoy και τη Μαρία Ανδρέου και μίλησε μεταξύ άλλων για την περιπέτεια της υγείας του, αλλά και για τα συμπτώματά που τον ταλαιπώρησαν.
Τρύφωνα, περαστικά. Να είσαι πάντα καλά. Νίκησες τον κορονοϊό! Είσαι ένας από τους ανθρώπους που τα έβαλαν με τον αόρατο εχθρό και βγήκε νικητής. Πως ήταν αυτή η μάχη;
Καθ’ όλη την διάρκεια της πανδημίας από τον Μάρτιο και λίγο πριν νοσήσω πίστευα ότι δεν θα κολλήσω ποτέ από τον Covid-19. Έτσι ένιωθα. Να όμως που κόλλησα… Κανείς δεν είναι άτρωτος και αυτός ο αόρατος εχθρός είναι εκεί έξω και αφορά όλη την ανθρωπότητα.
Στην αρχή της ασθένειας είχα κρυάδες, έπειτα πονούσε αρκετά ο λαιμός μου, άρχισα να βήχω και μετά ήρθε και ο πυρετός και τα πρώτα δέκατα. Τέσσερις ημέρες είχα έντονες κομάρες, πόνους στα κόκαλα. Ένιωθα απίστευτη κούραση και εξάντληση. Ύστερα, και ευχαριστώ τον Θεό, άρχισα σιγά σιγά να συνέρχομαι . Επί 14 ημέρες μέρες έμεινα μέσα στο σπίτι, για να μην κολλήσω κανένα άνθρωπο.
Είσαι η χαρά της ζωής. Πώς ήταν η ψυχολογία σου;
Με λες «χαρά της ζωής» και σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θέλω να σου πω ότι αυτές τις 14 ημέρες – γιατί δεν ξέρεις πως θα εξελιχθεί ο κορονοϊός στο σώμα σου – φοβήθηκα πάρα πολύ και λύγισα και ανησύχησα. Δεν είχα καμία χαρά. Δεν ήξερα τι θα μου συμβεί. Όλη αυτή την περιπέτεια την περνάς μόνος. Ο πατέρας μου και ο αδερφός μου ζουν μόνιμα στο χωριό μας, στην Ποταμιά, και ευτυχώς, γιατί εκεί είναι λίγα τα σπίτια, είναι στην φύση και ξέρω ότι θα είναι καλά.
Γνωρίζω ότι ο αδερφός μου θα κάνει το καλύτερο για τον πατέρας μας. Την μητέρα μου την έχω χάσει και έχω μεγάλη αδυναμία του πατέρα μου. Επικοινωνούσα συχνά μαζί τους και με τους φίλους και τους συναδέλφους, αλλά και με την παραγωγή, οι οποίοι μου έδιναν δύναμη και κουράγιο. Ευτυχώς όλη αυτή την περιπέτεια την πέρασα εύκολα σε σχέση με τους συνανθρώπους μου που βρίσκονται στο νοσοκομείο και τους εύχομαι μέσα από την καρδιά μου γρήγορη ανάρρωση.
Τι θυμάσαι από αυτήν την ασθένεια;
Τον έντονο βήχα. Έπαθα και κρίσεις πανικού. Είναι ανθρώπινο. Αλλά έκανα και την αυτοκριτική μου. Δεν φορούσα τόσο συχνά μάσκα. Για δες με τώρα. Δεν πάω πουθενά χωρίς την μάσκα. Τηρώ αποστάσεις, όλα τα μέτρα. Ο ιός αυτός είναι πολύ μεταδοτικός και για το καλό των συνανθρώπων μας απαγορεύεται να βγαίνουμε χωρίς μάσκα.
Κάντε ό,τι σας λέει η Πολιτεία και ο ΕΟΔΥ, οι γιατροί μας. Δεν ξέρω, στην περσινή καραντίνα ήμουν πιο σωστός, βλέπαμε και όλα αυτά που γινόταν στην Ιταλία. Το καλοκαίρι όλοι ξεχαστήκαμε. Έτσι είναι το μυαλό, σβήνει τις άσχημες μνήμες. Αλλά δεν γίνεται να εφησυχάσουμε.
