Αυτός ο κόσμος, αυτός ο κόσμος που όλο προσποιείται και προχωρά και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Κανείς δεν βλέπει με την καρδιά.
Κι αυτός ο πρίγκιπας; Αυτός ο μικρός πρίγκιπας που μας έμαθε τόσα; Ξεχάστηκε;
Θυμάστε που μας έμαθε πως μόνο με την καρδιά βλέπουμε το ουσιώδες;
Χάθηκαν οι καρδιές, ξεχάστηκαν.
Τα επιφανειακά μας αρέσουν πολύ! Τα απολαμβάνουμε, τα αναζητούμε.
Μας αρέσει το όμορφο μα δεν βλέπουμε την ουσία, το νόημα, αυτό που αξίζει πραγματικά.
Στην εποχή που όλα είναι διαφορετικά, διαλέγω να μην αλλάξω.
Διαλέγω να βλέπω μακριά,να αγγίζω κάθε όμορφη ψυχούλα και να την αισθάνομαι.
Διαλέγω να πιστεύω σε όνειρα, σε δράκους, σε πριγκίπισσες και ιππότες.
Όχι, δεν έχω χάσει τα λογικά μου.
Θέλω μονάχα να κρατήσω μέσα μου τη φλόγα του αληθινού,του ατόφιου, του αγνού.
Ίσως χαθώ. Ίσως τα βρω δύσκολα. Μα ψάχνοντας το αληθινό, θα το βρω.
Και τότε, το αληθινό θα είναι πιο αληθινό από ποτέ. Θα είναι όμορφο, υπέροχο, πραγματικό.
Μην σταματήσετε ποτέ να πιστεύετε. Οτι κι αν συμβαίνει, όσο κι αν προσπαθήσει το κύμα να σας παρασύρει.
Να θυμάστε πως “την ουσία τα μάτια δεν την βλέπουν”.
Να αγαπάτε πραγματικά, δυνατά. Μην αρκεστείτε στα άλλα.
Τα άλλα θα έρχονται πάντα δευτέρα…
