Να χαλάς χατίρια για να μαθαίνεις τους ανθρώπους
Εγώ ξενερώνω – Εσύ Ξενερώνεις – Φτου και Ξενέρωσα.
Και η ξενέρα μου δεν υπάρχει. Πες μου πόσες φορές είπες ένα “δε γ@μιέται”;
Πόσες φορές είσαι λίγο πριν τα κάνεις όλα ρημαδιό ;
Πόσες φορές θέλεις να ανοίξεις το στόμα σου και να πεις τις αλήθειες σου και τις σιωπές σου; Όχι για την πλάκα σου αλλά για τα σοβαρά σου.
Γιατί σε αδικούν, γιατί σε περνάνε για μ@λάκα, γιατί την καλοσύνη σου την περνάνε για ηλιθιότητα και τις καλές σου πράξεις τις θεωρούν δεδομένες.
Γιατί εσένα τον ίδιο σε θεωρούν δεδομένο. Ξεχνούν πως κανένας και τίποτα δεν είναι δεδομένο, όλα διεκδικούνται. Ότι κι αν κάνεις πάντα θα βρουν κάτι να πούνε όπως κι αν δεν κάνεις πάλι το ίδιο αποτέλεσμα θα είναι, γιατί έτσι έμαθαν κάποιοι άνθρωποι. Να χαλάς χατήρια να μαθαίνεις ανθρώπους διάβασα κάπου κι ήταν μεγάλη αλήθεια.
Το μόνο που θα πρόσθετα είναι να μένεις ο εαυτός σου για να βλέπεις ποιοί θα φεύγουν. Ποιοί σε ανέχονται και ποιοί μένουν πεισματικά.
Προσωπικά ποτέ μου δεν ήθελα να κρατάω κανέναν με το στανιό και ποτέ δεν με ένοιαζε ποιός θα βρισκόταν απέναντι μου, μου αρκούσαν αυτοί που ήταν ήδη δίπλα μου.
Οι άνθρωποι που δεν χρειαζόνται να ακούσουν την συγγνώμη μου -χωρίς να φταίω – απλά για καλύψουν την δική τους ανασφάλεια, εκείνοι που δεν χρειάζονται τα καραγκιοζιλίκια μου για να γελάσουν ενώ μέσα μου είμαι σκατά. Εκείνοι που σέβονται εμένα πρώτα απ´όλα γιατί έχουν κερδίσει τον δικό μου σεβασμό προς το πρόσωπο τους. Άλλωστε έχω πολλά στο κεφάλι μου για να απολογηθώ σε εσένα, στον γνωστό ακόμα και στον άγνωστο.
Είμαι αυτή που είμαι κι αυτή είναι η μόνη εξήγηση που χρειάζεται να ξέρεις. Μπορεί να μην είμαι τέλεια αλλά τουλάχιστον είμαι αυθεντική, είμαι εγώ, είμαι αυτή που βλέπεις ακριβώς.
Δίνω όσα θέλω εγώ να δώσω κι όποτε, σε όποιον και αν.
Πολλοί θα βρεθούν να σου πουν πώς άλλαξες γιατί δεν είσαι όπως τους βόλευε και λίγοι θα καταλάβουν πώς κάθε στάδιο της ζωής σου απαιτεί και μια διαφορετική εκδοχή του εαυτού σου.
Να μένεις άνθρωπος. Γιατί ούτως η άλλως είσαι πάντα εσύ κι ο εαυτός σου.
Οι υπόλοιποι ας κάνουν ότι θέλουν.
Μαρίας Χριστίνας Σωτήρου
anapnoes.gr
