Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το πώς νιώθει με την πανδημία του κορονοϊού, ο Κώστας Τσόκλης είχε δηλώσει: «Έχω ένα είδος απογοήτευσης και θυμού για το πώς φέρθηκε η κοινωνία σε διαφορετικές ηλικίες. Δηλαδή, ένα μωρό παιδί το θεωρούμε άξιο για να ζήσει, αλλά δεν ξέρουμε αν είναι βόδι όρθιο ή είναι άνθρωπος που έχει μια αξία.
Έναν γέρο ξέρουμε τι ψάρια έπιασε στη ζωή του. Εγώ, αν ήταν να σώσω έναν άνθρωπο στην ηλικία μου, που ζει ακόμα και δεν τα ‘χει χάσει, παρά ένα παιδί που δεν ξέρω τι θα γίνει, θα ‘σωζα τον γέροντα, γιατί να το ρισκάρω, ο γέρος είναι μια πραγματική αξία…».
Αυτά τα λόγια ενόχλησαν, όπως φάνηκε και τη Ναταλία Γερμανού που πήρε θέση στο συγκεκριμένο θέμα: «Είμαι ένας άνθρωπος που μεγάλωσα με μια ηλικιωμένη γυναίκα. Μεγάλωσα με τη γιαγιά μου. Λόγω αυτού του γεγονότος έχω μεγάλη αδυναμία στους ηλικιωμένους ανθρώπους. Με τεράστιο σεβασμό απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο θα πω ότι ο ηλικιωμένος έχει ζήσει τη ζωή του, την έχει χορτάσει, έχει ανέβει στο τρένο της ζωής.
Το παιδί δεν μπορείς να προδιαγράψεις αν είναι βόδι όρθιο. Το παιδί έχει δικαίωμα να δοκιμάσει κι αυτό τη δική του πίστα στη ζωή».
Advertisements
