Ο Γιάννης Μπέζος σε πρόσφατη συνέντευξή του υποστήριξε ότι για να κουμαντάρεις ένα θέατρο πρέπει να γίνεσαι κακός και αντιπαθής.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε επίσης για την πολιτική και ξεκαθάρισε ότι δε θα μπορούσε ποτέ να ασχοληθεί με αυτόν το χώρο.
Σας θεωρούν σκληρό;
«Για να κουμαντάρεις ένα θέατρο πρέπει να γίνεσαι κακός και αντιπαθής. Η κρίση μας κάνει όλους να ψαχτούμε περισσότερο. Δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια και να ελπίζουμε πως όλα θα κυλήσουν αβίαστα για το καλύτερο».
Το καλύτερο είναι ορατό;
«Παρατηρείται μια πολιτιστική άνθηση στις μέρες μας, οι παραστάσεις είναι καλύτερες το ίδιο και οι συνάδελφοι, τα πράγματα δείχνουν ελπιδοφόρα χωρίς αυτό να σημαίνει πως παράλληλα δεν υπάρχουν τα χαζά και τα ανόητα».
Αρκετοί ηθοποιοί τον τελευταίο καιρό προσπαθούν να έχουν το δικό τους θέατρο.
«Για να γίνει αυτό και να πετύχει χρειάζεσαι εσωτερική οργάνωση, άψογη συγκρότηση, κι ακόμα να μπορείς στην ανάγκη να γίνεσαι κακός και αντιπαθής. Αυτές οι θέσεις, δεν είναι για όλους, όσο εξαιρετικός ηθοποιός κι αν είναι κανείς, θα πρέπει να γνωρίζει, πως το να κουμαντάρεις ένα θέατρο μοιάζει με άλμα στο κενό».
Στα χρόνια της κρίσης πόσο πιστεύετε πως έχει αλλάξει η ψυχοσύνθεση μας;
«Έχουμε γίνει πολύ ευαίσθητοι, εύκολα μας ενοχλεί η κουβέντα που θα μας πει ο άλλος. Όταν καταφέρνεις βέβαια να μην σ’ αγγίζουν τα φτηνά και κακόγουστα σχόλια είσαι μια χαρά πόσοι όμως μπορούν να το πετύχουν αυτό!».
Αν τα σχόλια συνδέονται με τις αποτυχίες στη ζωή μας, εσείς μετράτε αρκετές στο βιογραφικό σας;
«Αποτυχίες πολλές δεν έχω και σίγουρα όχι καραμπινάτες, είναι πάντως και η αποτυχία μέσα στο παιχνίδι. Σ ‘αυτήν την περίπτωση το θέμα είναι να καταλάβεις γιατί την πάτησες, δυστυχώς τις περισσότερες φορές ενώ η ευθύνη είναι προσωπική πέφτουμε στην παγίδα να ρίχνουμε το φταίξιμο σε κάποιον άλλον. Αν αποτύχουμε, λοιπόν, σε μια παράσταση λέμε πως φταίει το κοινό ή πως φταίει η κρίση, την ώρα που σ ‘αυτήν την περίπτωση απλά φταίει αυτός που -ηγείται του θεάτρου, είναι δηλαδή σαν να κάνω εγώ μια θεατρική αποτυχία και να αρχίσω να ισχυρίζομαι πως φταίει η ταξιθέτρια!»
Θέλετε πάντα να έχετε την ευθύνη μόνος σας;
«Έχω αποφασίσει να κάνω τα πράγματα στη ζωή μου μόνος μου, δεν μπορώ να συνυπάρξω εύκολα με άλλους».
Άρα δύσκολα θα σας δούμε στο χώρο της πολιτικής.
«Στην πολιτική για να σε ακολουθήσει ο κόσμος, πρέπει να είσαι πολύ σκληρός μερικές φορές ακόμα και αδίστακτος, δεν το μπορώ αυτό».
Θα μπορούσε σήμερα στην εποχή της κρίσης ένας νέος ταλαντούχος ηθοποιός να πάει χαμένος;
«Τι λέτε τώρα! Αν είσαι ηθοποιός κι έχεις ταλέντο, δεν χάνεσαι σήμερα ούτε μία στο δισεκατομμύριο, εδώ ψάχνουμε με το ντουφέκι να βρούμε κάποιον έτσι όπως τον θέλουμε κάθε φορά! Ο καλός ηθοποιός δεν γίνεται να αγνοηθεί, θα μας προκαλέσει να τον προσέξουμε αφού θα λάμπει από μόνος του. Ειδικά στο θέατρο, καταλαβαίνεις αμέσως σε μια παράσταση ποιος κάνει τη διαφορά», λέει στο Full.
Πηγή
