Τα καλοκαίρια έχουν το όνομα της. Πίσω από τις πιο μεγάλες αγάπες και τα πιο δύσκολα αντίο “κρύβεται” η φωνή της. Άπειρα πάρτι έχουν αφήσει εποχή χάρη σε αυτήν. Με τα…τραγούδια της είπαμε τα πρώτα σ’ αγαπώ, κλάψαμε και σφίξαμε τα δόντια στους αποχωρισμούς. Η Σοφία Αρβανίτη είναι εδώ και τρεις δεκαετίες μια από τις τραγουδίστριες της καρδιάς μας και αν έκανε ένα μικρό διάλλειμα, τώρα επιστρέφει δυναμικά στη μουσική σκηνή με νέα τραγούδια και το παλιό black αφάνα look από τη δεκαετία του ’90 που αγαπήσαμε πολύ….
Λίγες ημέρες πριν την επίσημη παρουσίαση του νέου cd της, τη συναντήσαμε και μας μίλησε για τη νέα δουλειά της, τη ζωή της, αλλά και για εκείνα τα καλοκαίρια που στιγμάτισαν την καριέρα της και όχι μόνο…
– Έχουν περάσει 26 χρόνια από τότε που ακούσαμε πρώτη φορά το “Μη μου μιλάς για καλοκαίρια” και όμως μέχρι και σήμερα η απήχηση του στον κόσμο είναι μοναδική. Θα ήθελα να μας πείτε μια άγνωστη ιστορία γι’ αυτό το αγαπημένο τραγούδι …
Με είχε τραυματίσει αυτό το τραγούδι. Ο Μιχάλης Ρακιντζής είχε γράψει το κομμάτι για να το πει ο ίδιος, δεν είχε σκοπό να το δώσει σε άλλον καλλιτέχνη. Έτσι, όταν με έβαλε να ακούσω το ντέμο, ενθουσιάστηκα και παρά το γεγονός ότι τότε δεν είχα ακόμη πολύ θάρρος μαζί του, του ζήτησα να το πω εγώ. Να φανταστείτε, κρατούσα την αναπνοή μου, όταν του μίλαγα! Όταν του είπα ότι το θέλω, αυτός με κοίταξε αυστηρά και μου λέει “σ’ αρέσει αυτό το τραγούδι; πάρ’το, μελέτησε το μια βδομάδα και αν μου αρέσει έτσι όπως θα το πεις, θα στο δώσω”. Πάγωσε το αίμα μου. Όντως το πήρα, το μελέτησα και μετά από μια εβδομάδα πήγα, το τραγούδησα από την ψυχή μου, μου το έδωσε και η συνέχεια είναι γνωστή…
-Από τότε ακολούθησαν πολλές επιτυχίες και πολλή αγάπη από τον κόσμο. Κι όμως κάποια στιγμή πήρατε το καπελάκι σας και φύγατε, εξαφανιστήκατε, γιατί;
Οι λόγοι ήταν πολλοί… Είχα κουραστεί από τη νύχτα, δεν μου άρεσε να σκορπίζομαι, αισθανόμουν ένα κενό από όλη αυτή τη ματαιοδοξία, είχα μπουχτίσει με όλο το lifestyle, είχα βαρεθεί να είμαι εργαλείο του συστήματος. Όσο ήμουν πιτσιρίκι δεν με πείραζε, έκαναν αυτοί τη δουλειά τους, έκανα και εγώ τη δική μου. Με εκμεταλλεύτηκαν και τους εκμεταλλεύτηκα, ωστόσο μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι πολλά από τα πράγματα που συνήθιζα να κάνω δεν είχαν πλέον σημασία για μένα. Έτσι, έφυγα στην εξοχή για περίπου 10 χρόνια. Έκανα στοχασμούς, ήμουν κοντά στη φύση, ασχολιόμουν με την κηπουρική, τα αδέσποτα, έκανα μπάνιο στη θάλασσα χειμώνα-καλοκαίρι, κουβέντιαζα με φίλους. Ωραία ήταν…
-Τα παιδικά σας χρόνια ήταν το ίδιο ωραία;
Γεννήθηκα στην Αθήνα, στον Συνοικισμό Χαλανδρίου.Έχω Μικρασιατική καταγωγή, οι δικοί μας είχαν έρθει από τη Σμύρνη.Έχω έναν αδελφό. Οι γονείς μου ήταν βιοπαλαιστές. Από πολύ μικρή, μόλις 6 ετών ξεκίνησα το μπαλέτο, μάλιστα είχα πάρει και υποτροφία σε γνωστή σχολή χορού της εποχής. Η επιμονή της νονάς μου, που ήταν πολύ open mind, έπεισε τους γονείς μου, να μου επιτρέψουν να ασχοληθώ συστηματικά και εντατικά με το χορό. Άρχισα μαθήματα φωνητικής στα 16. Στα 18 γράφτηκα κρυφά στη σχολή του Κλαββά. Θυμάμαι πήγαινα με ένα 50αράκι μηχανάκι και βιαζόμουν να είμαι σπίτι πριν τις 10 το βράδυ για να μη μου κάνει ο πατέρας μου παρατήρηση. Ευτυχώς, επειδή η μαμά μου ήταν η ίδια κρυφοκαλλιτέχνης και με είχε καταλάβει, με κάλυπτε. Ένα χρόνο μετά τη σχολή, και αφού ενηλικιώθηκα και είχα γνωρίσει ανθρώπους -κλειδιά, ήρθε η πρώτη δουλειά…
-Πως αντέδρασε ο πατέρα σας, όταν του ανακοινώσατε την πρόθεση σας να ασχοληθείτε με το τραγούδι
Η αντίδραση του δεν ήταν και τόσο τρομακτική, όσο την περίμενα. Ήταν πολύ διαφορετική από αυτό που είχα ως κοριτσάκι στο μυαλό μου. Ο πατέρας μου ήταν πολύ αυστηρός και λιγομίλητος, αλλά στο τέλος μου έδωσε την ευχή του, μου είπε να κάνω αυτό που αγαπώ και μετά φυσικά αισθάνθηκε περήφανος με την πορεία μου. Με έβλεπε και στην τηλεόραση και χαιρόταν….
-Εκτός από την οικογένεια σας, ξέρουμε ότι αγαπάτε πολύ και τα ζωάκια.
Από παιδί αγαπούσα τα ζώα. Τώρα έχω στο σπίτι δυο μικρόσωμα σκυλάκια, που ήταν στους δρόμους. Τα μάζεψα και τα έκανα οικογένεια μου, είναι η Ζωζώ από τα Γιαννιτσά και ο Λουκουμάς από τον Βόλο. Στα ζώα οφείλω την ψυχική ευημερία μου. Είναι το καταφύγιο μου, η παρηγοριά μου. Με γεμίζουν αγάπη και ενέργεια χωρίς να ζητούν τίποτα, εκτός από φαγητό και νερό. Με κάνουν χαρούμενη, με ηρεμούν ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις …
-Προσπαθήσατε να αποκτήσετε και παιδάκι. Μάλιστα βρήκατε το θάρρος και μιλήσατε δημόσια για ένα τόσο ευαίσθητο και προσωπικό θέμα
Το θέμα παιδιού για μένα εξαντλήθηκε. Έκανα δύο εξωσωματικές και δεν πέτυχαν. Δεν προσπάθησα ξανά, γιατί θεώρησα πως έκανα ό,τι ήταν να κάνω. Μου άρεσε πολύ που το δοκίμασα, αν δεν το είχα κάνει ίσως και να ήταν “αγκάθι” για μένα. Είμαι ικανοποιημένη, γιατί μπορώ να είμαι χρήσιμη και δημιουργική στην κοινωνία μέσα από άλλους ρόλους. Αν είχα κάνει παιδιά, θα έδινα σε αυτά όλο μου το είναι, θα ζούσα και θα ονειρευόμουν μέσα από αυτά… Πλέον ονειρεύομαι και σχεδιάζω πράγματα για τον εαυτό μου μέσα από τη Σοφία, όχι μέσα από τα παιδιά. Είναι σαν να ζω μια παρατεταμένη “εφηβεία”.
-Πως περνάτε στην… “εφηβεία” σας;
Είμαι πάρα πολύ καλά, έχω και οραματίζομαι αυτό που με λυτρώνει, δεν έχω ανασφάλεια, νιώθω ότι πατάω γερά στα πόδια μου.Δεν περιμένω κάτι…. Ζω πλέον χωρίς φοβίες, παλιότερα είχα πολλές. Φοβόμουν τα αεροπλάνα και ποιους ανθρώπους να εμπιστευτώ. Πλέον έχω τον έλεγχο. Όσο πιο πολύ χώμα τρως και καταφέρεις να μην σπάσεις, τόσο μεγαλύτερο κέρδος εισπράττεις. Μπορεί κάτι να έχεις χάσει στη διαδρομή, αλλά μετά κερδίζεις. Αντλώ ενέργεια από τα ζώα, τη φύση, τη θάλασσα, τους φίλους… Είμαι πολύ τυχερή γιατί είχα πάντα ανθρώπους δίπλα μου, ωστόσο ποτέ δεν τους χρησιμοποίησα ως δεκανίκια, ποτέ δεν απαίτησα την παρουσία τους, όμως αυτοί συνήθως ήταν δίπλα μου, όταν τους χρειαζόμουν. Δεν εκλιπαρώ τη συντροφιά, βαδίζω μόνη στο δρόμο μου…
-Φίλους από τον καλλιτεχνικό χώρο έχετε;
Ναι βέβαια… τον Μιχάλη Ρακιντζή, τη Μαντώ, τη Βαλέρια Χριστοδουλίδου, τη Ζωή Παπαδοπούλου, τον Μιχάλη Κακέπη. Έχω κάποιους φίλους από τον χώρο της metal σκηνής και πολλούς άλλους που πιστεύω να δω από κοντά στο πάρτι που ετοιμάζω στις 4 Οκτωβρίου.
-Όπως σας βλέπουμε, είναι πάντως σαν να μην έχει περάσει ημέρα από τα βίντεοκλιπ του ’90. Η σιλουέτα σας στην ίδια φόρμα. Γυμνάζεστε;
Κάνω γυμναστική, ναι! Όποτε δεν αισθάνομαι καλά, βάζω τη φόρμα μου, αθλούμαι και νιώθω ευεξία. Φυσικά, προσέχω και τη διατροφή μου, για να έχω ενέργεια και να κάνω θετικές σκέψεις. Αποφεύγω τα λίπη, τα κρέατα, κάνω ωμοφαγία με πολλά φρούτα και λαχανικά.
– Θετικές σκέψεις για τη χώρα κάνετε ή είστε από τους Έλληνες που κάνουν σκέψεις φυγής;
Ποτέ δεν σκέφτηκα να φύγω στο εξωτερικό. Αν όμως σήμερα είχα παιδιά και αυτά ήταν 20-25 χρονών, ίσως να έπρεπε να κουνήσω μαντίλι. Ο κόσμος που ζούμε είναι άθλιος. Πάμε από το κακό στο χειρότερο, τα βλέπω καθημερινά γύρω μου, αλλά και στις ειδήσεις. Παρακολουθώ τα δελτία ειδήσεων, διαβάζω εφημερίδες και πιστεύω πως υπάρχει προγραμματισμός εξόντωσης της πατρίδας μας. Νομίζω ότι είμαστε πιόνια… Το πρώτο πρόβατο στη σφαγή.
-Η κρίση ωστόσο δεν σας λύγισε, αντιθέτως….Κάνετε ένα δυναμικό comeback και σας βλέπουμε πολύ ενθουσιασμένη. Τι καινούργιο θα δούμε λοιπόν;
Πράγματι, είμαι πολύ χαρούμενη… Λαχταρώ να φτάσει η δουλειά μου στον κόσμο, να τραγουδήσω και να επικοινωνήσω με τον κόσμο. Το νέο cd γεννήθηκε αυθόρμητα, μέσα από παρεάκια και είναι μια κατάθεση ψυχής. Κυκλοφορεί από τη Rain Music του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και περιλαμβάνει συνολικά 14 τραγούδια, 8 από τα οποία έχουν την υπογραφή μου. Βασικοί συντελεστές είναι ο Δημήτρης Λιόλιος, ο οποίος έχει γράψει πέντε τραγούδια σε αυτό το cd, ο Ανδρέας Κατσιγιάννης που έγραψε τη μουσική από το τραγούδι “Η Παλιοσκυλού”, ενώ η Ζωή Τηγανούρια έχει γράψει τη μουσική στο τραγούδι “ο κουβάς”,σε στίχους Σταμάτη Μεσημέρη. Επίσης, κυκλοφόρησε σαν promo single το τραγούδι “μια ατίθαση καρδιά” σε μουσική Δημήτρη Λιόλου και στίχους δικούς μου. Στο youtube υπάρχει και το τραγούδι “Fuck them all”, που είναι μια διασκευή του γαλλικού κομματιού της γνωστής Mylène Farmer. Τέλος, ακόμη μια διασκευή που περιλαμβάνεται στο cd, είναι το τραγούδι “έρημα κορμιά” του Θανάση Παπακωνσταντίνου, που έχει ήδη αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο. Μεγάλο όνειρο μου είναι το νέο cd να κυκλοφορήσει και σε βινύλιο. Αυτός είναι ο επόμενος στόχος μου…
Και αφού μιλήσαμε για… καλοκαίρια, για ακρογιαλιές και αστέρια, δώσαμε ραντεβού στην παρουσίαση του cd με τίτλο “Αλαβαρντάχαλα τραγούδια των καιρών” που θα γίνει την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου στο Reload, στην οδό Πανεπιστημίου 54 στην Αθήνα, στις 19:30. Εκεί θα είναι ο Μιχάλης Ρακιντζής και πολλοί άλλοι αγαπημένοι καλλιτέχνες και celebrities και είστε όλοι καλεσμένοι. DON’T MISS IT!
Της Άννας Σταματιάδου (astamatiadou@star.gr)
star.gr
