Καλεσμένος στην εκπομπή «Στη Φωλιά των Κου Κου» ήταν ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος, ο οποίος μίλησε για τη ζωή του στο Λονδίνο αλλά και το χαρακτηρισμό “σκουπίδι” για το πιάτο διαγωνοζόμενου που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως.
«Θα σου πω γιατί έγινε και μεγάλη κουβέντα για αυτό. Καταρχήν να πούμε ότι «σκουπίδι» είπαμε το πιάτο του ανθρώπου και όχι τον άνθρωπο. Δεν προσβάλαμε ποτέ έναν άνθρωπο. Είναι μια λέξη την οποία χρησιμοποιώ. Είναι στο καθημερινό μου λεξιλόγιο. Να αποκωδικοποιήσουμε τι σημαίνει σκουπίδι. Σκουπίδι είναι κάτι που δεν θα τρώγαμε εμείς και ασυνείδητα κάποιος μάγειρας το σερβίρει σε κάποιον πελάτη μας στο μαγαζί.
Εγώ επειδή το βράδυ πηγαίνω στα μαγαζιά και μαγειρεύω και σερβίρω κόσμο, και επειδή δεν έχω καμιά ματαιοδοξία πλέον. Ξέρω γιατί μαγειρεύω. Μαγειρεύω για να χαίρεται ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί όταν τον φιλοξενούμε. Είμαι πέντε φορές πιο αυστηρός από αυτό που είπα στον φίλο μας και με τους συνεργάτες μου, όταν βγάζουν κάτι στον κόσμο το οποίο δεν θα το έτρωγαν οι ίδιοι. Είναι πρακτικό.
Έρχεται ένα ζευγάρι στο μαγαζί μας να φάει. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν δουλέψει 10 – 12 ώρες και έρχονται να σου αφήσουν το μεροκάματο τους. Δεν συζητάω για να κάνει κάποιο λάθος. Όλοι κάνουμε λάθη. Αν συνειδητά πάρει κάτι κακό και το σερβίρει σε αυτό τον άνθρωπο που μια μέρα από τη ζωή του έρχεται να μας τη χαρίσει, να μας την πληρώσει για να περάσει καλά, είμαι πέντε φορές πιο αυστηρός.
Ο φίλος μας που είχε έρθει στο πρώτο επεισόδιο που του είπαμε «Είναι σκουπίδι». Ζήτησα το λόγο και του το είπα. Αυτό το παιδί δεν το ξέρω προσωπικά και αν προσβλήθηκε του ζητώ και συγγνώμη, αλλά είχε να κάνει με αυτό που μας έδειξε μπροστά μας εκείνη τη στιγμή ως επαγγελματική ιδιότητα. Δεν είχε να κάνει με το πιάτο του. Αυτό το παιδί εγώ το είδα ως σημείο των καιρών. Αυτό το ηλικιακό εύρος 22-28 που θέλει να ζει μέσα στην ταχύτητα, λίγο ό,τι μπορούμε από το ίντερνετ, να μην πάμε να το δούμε κανονικά, να μην κοπιάσουμε πάρα πολύ.
Άμα το δεις από την άλλη ανάγνωση, συζητάμε για έναν άνθρωπο, ο οποίος ήρθε να διεκδικήσει μια δουλειά, άσε την τηλεόραση, πες ότι δεν ήταν στην τηλεόραση, πες ότι ερχόταν στο μαγαζί μας να διεκδικήσει μια δουλειά. Και φέρνει ένα υλικό το οποίο δεν έχει μπει στον κόπο ούτε να γκουγκλάρει τι είναι αυτό. Σαν φιλοσοφία δες το, όχι σαν πιάτο», εξήγησε ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος.
«Μου άρεσε πολύ η μαγειρική και ήθελα να πάω στο Λονδίνο για να δω γιατί εκεί είναι καλύτεροι από εμάς. Μόλις είχα φύγει από τον Λουκάκο και τον είχα πάρει και του είχα πει ότι δεν μπορώ άλλο, κουράστηκα. Ο Γιάννης είχε πάρει το αεροπλάνο, είχε έρθει να κάνει ψυχολογικό support και μου λέει «κάτσε, είναι νωρίς για να φύγεις ακόμα».
Οι κουζίνες στο Λονδίνο είναι ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα, δεν είναι όπως στις άλλες χώρες, είναι λίγο σκληρές, αλλά πηγαίνεις για έναν σκοπό αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να πας να ταλαιπωρηθείς. Για να πας πρέπει να σου αρέσει πολύ η μαγειρική.
Τον φοβήθηκα τον Gordon Ramsay όταν τον είδα, προφανώς. Όταν πηγαίνεις σε κάποιο μαγαζί να δουλέψεις, πηγαίνεις για να πάρεις γνώση, το γύρω γύρω δεν σε απασχολεί. Αν είσαι προσηλωμένος εκεί είναι λίγο πιο εύκολο».
