Από τις παίκτριες που έκαναν εξαρχής εντύπωση στο MasterChef για τη «μαμαδίστικη» κουζίνα της ήταν η Λία Μακροστεργίου.
Η ερχόμενη από τον Βόλο μαγείρισσα μίλησε στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «Νέα Σαββατοκύριακο» και τον Γιάννη Πουλόπουλο και ξεδίπλωσε άγνωστες πτυχές της προσωπικής της ιστορίας και διαδρομής.
Από πού πήρες την αγάπη σου για τη μαγειρική;
Από τον πατέρα μου, που ήταν ζαχαροπλάστης και μάγειρας. Τον πατέρα μου τον έχασα όταν ήμουν 7 ετών και δεν έχω πολλές μνήμες από εκείνον. Αλλά η εικόνα που έχω ήταν να είναι σε μια κουζίνα και να μαγειρεύει. Είχε ένα εστιατόριο στην περιοχή του Ζωγράφου και θυμάμαι ότι σε ηλικία 5-6 ετών με έβαζε πάνω στον πάγκο και τον έβλεπα να κόβει σαλάτες και να μαγειρεύει. Αλλά έχω και μια οικογένεια που αγαπάει γενικά τη μαγειρική. Η μητέρα μου, οι γιαγιάδες, οι αδελφές μου, όλες μαγειρεύουν υπέροχα! Οπότε μεγάλωσα μέσα στις κουζίνες. Για να σου δώσω να καταλάβεις, στα 5 μου ήξερα να ανοίγω φύλλο. Ακόμα και τώρα, όταν ετοιμάζω πρωινό για την κόρη μου, θα το στολίσω, θα το στήσω σε σχήμα καρδιάς που ξέρω ότι της αρέσει. Έχω μεράκι με τη μαγειρική!
Πώς έχασες τον πατέρα σου;
Ο πατέρας μου είχε ένα τροχαίο και τον χάσαμε μέσα σε μία μέρα. Ήταν κάτι που δεν μπόρεσα να το διαχειριστώ. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε ένα παιδί 7 ετών –που ήμουν εγώ τότε– να διαχειριστεί κάτι τέτοιο; Είναι κάτι που με πονάει ακόμα… Για πολλά χρόνια όταν έβλεπα στον δρόμο έναν μπαμπά με ένα κοριτσάκι με έπιαναν κλάματα. Μόνο όταν έγινα κι εγώ μητέρα μπόρεσα να το αντιμετωπίσω, γιατί τώρα όταν βλέπω μια τέτοια εικόνα φέρνω στο μυαλό μου την κόρη μου με τον πατέρα της και όχι εμένα με τον μπαμπά μου. Του είχα φοβερή αδυναμία και του μοιάζω και πάρα πολύ. Αλλά όταν χάνεις τον γονιό σου σε τόσο μικρή ηλικία μαθαίνεις να ζεις έτσι. Δεν ξέρω πώς είναι να μεγαλώνεις με πατέρα.
Ξεκίνησες να εργάζεσαι στα 15 σου χρόνια. Πόσο εύκολο ήταν για ένα κορίτσι να δουλεύει και παράλληλα να πηγαίνει στο σχολείο;
Ήθελα να είμαι αυτόνομη. Η πρώτη μου δουλειά ήταν σερβιτόρα σε μια καφετέρια στον Βόλο. Στα 16 μου ξεκίνησα να τραγουδάω. Όταν τέλειωσα την Α’ Λυκείου, ήρθα στην Αθήνα, όπου δούλευα το πρωί και το βράδυ πήγαινα στο νυχτερινό σχολείο. Αλλά στα μέσα της χρονιάς πάντα έμενα από απουσίες, γιατί το πρωί εργαζόμουν σε καφετέριες και το βράδυ τραγουδούσα. Στα 19 μου επέστρεψα στον Βόλο, πήγα ξανά στο νυχτερινό σχολείο, το τέλειωσα και πέρασα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στο Οικονομικό Τμήμα, και ευελπιστώ τον Σεπτέμβριο να πάρω το πτυχίο μου.
Πώς ασχολήθηκες με το τραγούδι;
Τυχαία. Είχα πάει σε ένα νυχτερινό κέντρο με φίλους από τη δουλειά. Εκεί τραγούδησα και ακούγοντάς με ο επιχειρηματίας μού πρότεινε να το κάνω επαγγελματικά. Όταν τότε έπαιρνα μεροκάματο 30 ευρώ στην καφετέρια ανεβοκατεβαίνοντας σκάλες για οκτώ ώρες και ξαφνικά μου έδιναν 130 ευρώ για να τραγουδάω, εννοείται ότι θα έλεγα «ναι». Δεν είχα το ψώνιο να γίνω τραγουδίστρια, ούτε μου άρεσε η νύχτα. Γι’ αυτό και όταν έβρισκα μια πρωινή δουλειά που να με καλύπτει οικονομικά δεν τραγουδούσα σε νυχτερινά κέντρα.
Advertisements
Τι δεν σου άρεσε στη νύχτα;
Δεν μου ταίριαζε. Ακόμα και το ότι έπρεπε να ντυθώ και να βαφτώ κάθε βράδυ επτά φορές την εβδομάδα, για μένα ήταν κουραστικό. Στη νύχτα γνώρισα και ωραίους ανθρώπους, και μάλιστα με τραγουδίστριες που είχαμε συνεργαστεί δέκα χρόνια πριν εξακολουθούμε να επικοινωνούμε. Αλλά είδα και άσχημα πράγματα.
Ποια ήταν η πιο άσχημη εμπειρία που βίωσες ως τραγουδίστρια;
Το χειρότερο που μου έχει συμβεί ήταν το 2010, όταν τελειώνοντας μια πολύ ωραία σεζόν στο Fix όπου τραγουδούσα με τον Σταμάτη Γονίδη, βρέθηκα σε ένα νυχτερινό κέντρο της επαρχίας. Ύστερα από έναν μήνα δουλειάς που ήμασταν απλήρωτοι, όλοι αποφασίσαμε να ζητήσουμε τα χρήματά μας. Τότε ο επιχειρηματίας έβγαλε όπλο. Πρέπει να σου πω ότι πριν συμβεί αυτό το περιστατικό είχα δει στον ύπνο μου τον πατέρα μου. Ήταν η μόνη φορά που τον είχα δει από τότε που τον έχασα και θυμάμαι ότι έλεγα στις συναδέλφους μου πως κάτι άσχημο θα γίνει… Εννοείται ότι έφυγα χωρίς να έχω ούτε ένα ευρώ στην τσέπη μου από αυτό το μαγαζί. Ζήτησα από έναν ηχολήπτη να με πάει στα ΚΤΕΛ για να γυρίσω στο σπίτι μου, αλλά δεν είχα χρήματα ούτε για το εισιτήριο. Ευτυχώς, με βοήθησε ένας φίλος του πατέρα μου και μπόρεσα να γυρίσω στον Βόλο. Δεν πήγα καν από το σπίτι που είχα τότε στην Αθήνα για να πάρω τα πράγματά μου. Ήταν τόσο μεγάλο το σοκ που ζήτησα από την αδελφή μου να έρθει στην Αθήνα για να οργανώσει τη μετακόμιση. Από εκείνο το περιστατικό και μετά έκανα δυόμισι χρόνια να ξανατραγουδήσω.
Η πρόταση γάμου και η λατρεία στην κόρη της
Με τον σύζυγό σου πώς γνωριστήκατε;
Όταν δούλευα σε ένα νυχτερινό κέντρο στον Βόλο μού πρότεινε μια συνάδελφος τραγουδίστρια να πάμε να πιούμε καφέ στο μαγαζί ενός φίλουτ ης. Αυτός ήταν ο άντρας μου. Για έναν χρόνο από τότε που γνωριστήκαμε κάναμε απλά παρέα. Αλλά από φίλοι γίναμε ζευγάρι. Ξεκίνησε πολύ χαλαρά στην αρχή, αλλά εξελίχθηκε σε σχέση και δυόμισι χρόνια μετά ήρθε και το παιδί. Οπότε τότε αποφασίσαμε να παντρευτούμε.
Πώς έγινε η πρόταση γάμου;
Κλασική πρόταση με μονόπετρο δεν έγινε ποτέ. Απλά το συζητήσαμε. Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά γιατί ο άντρας μου είναι φοβερό τυπάκι. Είναι μια κατηγορία από μόνος του! (Γελάει.) Οκτώ χρόνια που είμαστε μαζί τη φωνή του δεν την έχω ακούσει. Τον παρομοιάζω με τον Βούδα. Δέκα χρόνια να είσαι στο Θιβέτ, δεν πιάνεις το επίπεδο της νιρβάνας που έχει ο άντρας μου! (Γελάει.) Είναι ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ, έχει ωραίο τρόπο σκέψης. Αφού λέω ότι ακόμα κι αν κάποια στιγμή κάτι συμβεί στη σχέση μας, δεν θα μετανιώσω ποτέ που τον επέλεξα για να γίνει ο πατέρας του παιδιού μου. Είναι καταπληκτικός μπαμπάς.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Εσύ πώς είσαι ως μητέρα;
Είμαι ερωτευμένη με την κόρη μου! Αυτό που επεδίωξα από πολύ μικρή ήταν να γίνει κοινωνική και ανεξάρτητη. Δεν ήθελα να είναι κολλημένη πάνω μου. Και βέβαια, όπως όλα τα παιδιά, πολύ συχνά με ξαφνιάζει με ατάκες που μπορεί να μου πει. Τις προάλλες έπαιζε με την ξαδέλφη της και πήγα να της πω κάτι. «Μαμά, με αποσυγκεντρώνεις» μου απάντησε κι αναρωτήθηκα: «Αν μου λέει τέτοια πράγματα τώρα που είναι 4,5 φαντάσου τι θα γίνεται όταν μεγαλώσει λίγο ακόμα».
