Μια πολύ ιδιαίτερη ανάρτηση έκανε η Κλέλια Ρένεση στο Instagram με φόντο το βιβλίο της «Αντιγόνης» της Β’ Λυκείου.
Η ηθοποιός απηύθυνε δριμύ «κατηγορώ» ενάντια στους κυβερνητικούς χειρισμού την ημέρα του Πολυτεχνείου και τον κορονοϊό.
«Πριν από 2.500 χρονια, η Αντιγόνη προσπέρασε τους νόμους του Βασιλιά Κρέοντα για να τιμήσει τους νόμους των πεθαμένων. Κ γι’ αυτό θάφτηκε ζωντανή. Αυτόν τον μύθο επέλεξε ο μεγάλος τραγικός Σοφοκλής για να μας κάνει να δούμε κατάματα την αξία της ζωής και το νόημα του να αγωνίζεσαι για αυτά που πιστεύεις και ονειρεύεσαι.
Με πολλαπλούς τρόπους ο χαρακτήρας της Αντιγόνης εξηγεί πώς η ζωή της δεν έχει κανένα νόημα πια δεν ταφεί ως πρέπει το αδέλφι της, το αίμα της.
2.500 χρονια μετά, ακόμα τις ίδιες σκιές πολεμάμε, ακόμα τις ίδιες τραγωδίες ζούμε. Λίγοι άνθρωποι πήγαν να τιμήσουν τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, για την ιστορία, για τη σημασία του να μένει αναμμένο το καντήλι, για το «δεν ξεχνώ» ρε γαμώτο, με όλες τις προφυλάξεις, με σεβασμό στα μέτρα, κ έγινε η Αθήνα πεδίο μάχης.
Επίδειξη δύναμης άνευ προηγουμένου απ’ τον κύριο Χρυσοχοΐδη, θέλοντας για άλλη μια φορά να μας θυμίσει ποιος κάνει κουμάντο. Μια χαρά τα πάτε κύριε, κ όλοι θα θυμόμαστε το όνομά σας, αλλά στη θέση σας θα πρόσεχα πολύ, γιατί έτσι κ γίνει καμιά χοντράδα μοιραία , κ κλείσετε την Αντιγόνη ξανά μέσα στον βράχο (βλέπε Γρηγορόπουλο) μάντεψε ποια τεθωρακισμένα κ πόσα θα βγουν στον δρόμο.
Κύριοι της κυβέρνησης, θέλει σοβαρότητα η κατάσταση και όχι μπραβιλίκια. Οι μισοί Έλληνες δεν έχουν να φάνε. Πριν το παίξεις μπαμπάς και τιμωρός, φέρε πρώτα το πιάτο στο τραπέζι σε όλους μας. Πριν ζητήσεις χειροκρότημα, χειροκρότα πρώτα εσύ τον καθημερινό μόχθο και στέρηση των ανθρώπων που σε ταΐζουν. Σκύψε το κεφάλι και ζήτα συγγνώμη απ’ τις οικογένειες των νεκρών που δεν βρήκαν κρεβάτι ΜΕΘ.
Και κάτι άλλο. Μην ξεχνάς ποιους κυβερνάς. Είμαστε μεσόγειοι, ανεμοδαρμένοι, τσιπουροχτυπημένοι, ερωτευμένοι με τον ήλιο και την αλμύρα, με τον Ελύτη και τον Σεφέρη, ξυπνάμε με τη μεταφορά στο στόμα, με το «θολωμένο μυαλό» και τη «συννεφιασμένη σκέψη», με δέκα βαριούς χειμώνες στις πλάτες μας. Μην μας συγκρίνεις με τους Σουηδούς ή τους Βέλγους. Μην μας αποδεκατίζεις παραπάνω. Ζούμε όλοι με κουπόνια: κουπόνια τροφής, κουπόνια βόλτας, κουπόνια eρωτα, κουπόνια αγάπης, κουπόνια αγκαλιάς, κουπόνια ήλιου.
Τρέχουμε από το πρωί ως το βράδυ να κυνηγήσουμε τη σκιά που μας έχει φορτώσει. Μην μας ταπεινώνεις κι άλλο».
