Γράφει η Ειρήνη Πυλαρινού
“Αν τα ταξίδια ήταν δωρεάν, θα με βλέπατε παντού.”
Η απόλυτη φράση για τους πολύ ταξιδευτές. Κάθε φορά που ετοιμάζεις την βαλίτσα σου, αυτή την φράση ψιθυρίζεις χαμογελώντας.
Είσαι από τους ανθρώπους που αγκαλιάζεις την αλλαγή, σπας την ρουτίνα γιατί σε αρρωσταίνει, και ζητάς την ελευθερία.
Ναι, την ελευθερία, γιατί όταν ταξιδεύεις είσαι ελεύθερος, πετάς. Πάντα το βράδυ πριν ταξιδέψεις έχεις αυτή την ανησυχία, γιατί βγαίνεις από το στενό σου κλοιό και ελευθερώνεσαι.
Οι σταθμοί των τρένων, των αεροπλάνων και των λεωφορείων είναι μαγικός τόπος, πάντα ένα ρολόι στην μέση με δείκτες που σταματάνε, με δείκτες που γυρνάνε, γιατί εκεί στην μέση του σταθμού γράφονται ιστορίες ζωής!
Μάνα που αποχαιρετάει το παιδί της, σχέσεις που άντεξαν στην απόσταση, σχέσεις που τελειώνουν, ελεύθεροι ταξιδευτές που έχουν αγαπήσει την μοναξιά τους. Όλα τα ταξίδια και μια ιστορία.
Τα ταξίδια είναι διασκέδαση, είναι ψυχοθεραπεία, είναι χαρά, είναι δυστυχία, πληθώρα συναισθήματα που απεικονίζονται μέσα στους σταθμούς.
Να ταξιδεύεις, όσο μπορείς, να ταξιδεύεις. Δεν έχει σημασία κοντά ή μακριά, το μυαλό σου ξεφεύγει, εξαπλώνεται, ο νους σου πλάθεται προς το καλύτερο. Να βλέπεις νέα μέρη, νέους κόσμους, γιατί έτσι εξασφαλίζεις έναν όμορφο κόσμο στην ψυχή σου που τον κουβαλάς πάντα μέσα σου.
Έχει σημασία το ταξίδι, έχει σημασία και ο προορισμός, ξέρεις γιατί; Όσο περισσότεροι προορισμοί, τόσοι περισσότεροι και οι γυρισμοί…
Και να θυμάσαι κάθε φορά που θα γυρίζεις από ένα ταξίδι, δεν θα είσαι ποτέ ο ίδιος άνθρωπος. Το γιατί;
Κοίτα την βαλίτσα σου, σε περιμένει…
