Στην πόρτα ενός γυμναστηρίου πάνω στη φωτογραφία μιας αδύνατης γυναίκας υπήρχε το ερώτημα: “Αυτό το καλοκαίρι θέλεις να μοιάζεις με φάλαινα ή με γοργόνα?”
Μια γυναίκα, λοιπόν, απάντησε:
“Αγαπητοί μου, οι φάλαινες είναι περιτριγυρισμένες από φίλους (δελφίνια, φώκιες, κλπ.), είναι σ∈ξουαλικά ενεργές και μεγαλώνουν τα παιδιά τους με αγάπη και τρυφερότητα. Διασκεδάζουν με δελφίνια και τρώνε γαρίδες. Κολυμπάνε όλη την ημέρα και ταξιδεύουν σε υπέροχα μέρη όπως η Παταγωνία, στον κοραλλιογενή ύφαλο της Πολυνησίας. Τραγουδάνε υπέροχα. Τις αγαπάνε όλοι και ενδιαφέρονται όλοι για την υγεία τους και την προστασία τους…
Οι γοργόνες δεν υπάρχουν. Αλλά ακόμη και εάν υπήρχαν θα έτρεχαν σε ψυχολόγους γιατί θα είχαν διχασμένη προσωπικότητα: γυναίκα ή ψάρι; Δεν θα είχαν σ∈ξουαλική ζωή και επομένως ούτε παιδιά. Ναι θα ήταν όμορφες αλλά μοναχικές και λυπημένες. Και τέλος πάντων ποιός θέλει ένα κορίτσι δίπλα του που μυρίζει ψαρίλα?….
Χωρίς καμία αμφιβολία θα προτιμούσα να είμαι φάλαινα… Το να είσαι αδύνατος δεν σημαίνει ότι είσαι όμορφος. Οπότε προτιμώ να συνεχίσω να τρώω παγωτό με τα παιδιά μου, να πηγαίνω σε δείπνο με τον άντρα μου, να πίνω με τους φίλους μου… και στην τελική γουστάρω να’μαι φάλαινα…
