Στο περιοδικό Gala και τη Ζωή Δημητρίου παραχώρησε συνέντευξη ο Δημήτρης Καταλειφός, ο οποίος μίλησε για το πώς αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, για την απουσία του από την τηλεόραση, ενώ όπως εξομολογήθηκε, ακόμη και σήμερα τα βγάζει πέρα δύσκολα.
«Έγινα ηθοποιός γιατί ήμουν απελπισμένος από την εφηβεία και τη ζωή. Αν μπορούσα να επιστρέψω πίσω στη ζωή μου, θα αφαιρούσα τα χρόνια από τα 12 έως τα 18. Όταν είδα στο θέατρο τη Λαμπέτη, στα 13 μου, την ερωτεύτηκα. Και βρήκα σωτηρία στο θέατρο. Σιχαινόμουν το σχολείο παρόλο που ήμουν καλός μαθητής.
Το θέατρο ήταν το καταφύγιό μου από την πραγματικότητα. Ο πατέρας μου ήταν πλασιέ κι αυτός ο ρόλος στον “Θάνατο του εμποράκου” είναι ιδιαίτερα συγκινητικός για μένα. Μου θυμίζει τον πατέρα μου. Μεγαλώσαμε στο σπίτι με τη μητέρα μου. Πέρασα και στη Νομική, αλλά για τρία μαθήματα δεν πήρα το πτυχίο μου.
Οι γονείς μου δεν πίεσαν ποτέ να γίνω γνωστός ηθοποιός, δεν με πίεσαν να βγάλω χρήματα και δεν ήθελαν να γίνω υπέροχος στην τέχνη μου. Και στην Ελλάδα είναι δύσκολο να είσαι ηθοποιός. Δεν αντιμετωπίζονται με σεβασμό κι εκτίμηση. Φυσικά βρέθηκα άφραγκος στο ξεκίνημα και ακόμη και σήμερα τα βγάζω πέρα με δυσκολία. Είναι ηρωικό να είσαι ηθοποιός.
Δεν σνομπάρω την τηλεόραση. Ούτε τον κινηματογράφο. Δυστυχώς δεν έχω ιδιαίτερες προτάσεις. Έχω βγάλει το όνομα του δύσκολου και πληρώνω το τίμημα των επιλογών μου. Θεωρώ πάρα πολύ κανονικό τον εαυτό μου. Αυτό που μου δίνει χαρά είναι να ζωγραφίζω. Είμαι αυτοδίδακτος. Κάνω παστέλ. Κάνω κάτι που μου δίνει χαρά χωρίς καμία φιλοδοξία», εξομολογήθηκε ο Δημήτρης Καταλειφός.
