«Πέρασα από δυσκολίες, χρειάζεται να ρίξεις το κεφάλι, τα μούτρα σου κάτω, αλλά δεν μπορεί να γίνει και ταυτότητα ζωής αυτό το πράγμα».
Στο περιοδικό “Λοιπόν” και τη Ρενέ Σαραντινού έδωσε συνέντευξη ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος, ο οποίος μίλησε μεταξύ άλλων για την αποχή του από την τηλεόραση.
Η τηλεόραση σας λείπει;
Στην τηλεόραση έχω να παίξω από το 2006, από τότε δεν έχω ξαναπαίξει. Θέλω να παίξω στην τηλεόραση, αλλά και όπου είμαι χρήσιμος να το κάνω. Δεν θα αφήσω το θέατρο για να πάω στην τηλεόραση χωρίς σοβαρά ανταλλάγματα, όχι μόνο οικονομικά αλλά και με καλούς ρόλους.
Είστε από εκείνους που θα τηλεφωνήσουν προκειμένου να αυτοπροταθούν για δουλειά;
Δεν το έκανα ποτέ, εκτός από δύο φορές, όχι να αυτοπροταθώ, αλλά να έχω μια πληροφορία και να πάρω να ρωτήσω: «Με θέλεις;». Δεν είμαι από αυτούς που θα το κάνουν και ξέρω από φίλους και συναδέλφους ότι δεν γίνεται αλλιώς, πρέπει να σηκώσεις το τηλέφωνο και να πεις: «Θέλω δουλειά». Αν είχα οικογένεια, παιδιά και πεινούσαν κι έπρεπε να το κάνω, θα το έκανα. Μέχρι τώρα έχω τον εαυτό μου και το σκύλο μου μόνο, ο οποίος μια χαρά τα καταφέρνει.
Πέρασα από δυσκολίες, χρειάζεται να ρίξεις το κεφάλι, τα μούτρα σου κάτω, αλλά δεν μπορεί να γίνει και ταυτότητα ζωής αυτό το πράγμα. Στην τελική ανάλυση, όποιος σε θέλει να σε φωνάξει. Δεν είναι ντροπή να πάρεις τηλέφωνο εσύ, αλλά κάπου χάνεται το μέτρο. Δεν καταλαβαίνω, αυτοί που δίνουν δουλειές, εκτός από δέκα άτομα, δεν σηκώνουν τα τηλέφωνα για να ψάξουν να βρουν και τους υπόλοιπους. Αυτό είναι το λογικό. Όταν εσύ πας και ζητάς δουλειά αυτόματα θα πληρωθείς λιγότερο.
