«Επί έναν χρόνο, πέρσι, ήμουν σε κατάθλιψη. Πήγαινα σε ψυχολόγο…».
Για την οικονομική καταστροφή που υπέστη μίλησε η Μαρία Ιωαννίδου, σε συνέντευξη που έδωσε στο Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη.
Πιστεύετε θα ήταν όλα αλλιώς, αν ζούσε σήμερα ο Γερμανός;
Ξεκάθαρα, θα ήταν. Καταρχήν, όλοι το ξέρετε, ότι καταστράφηκα οικονομικά. Αν ζούσε ο Φρέντυ, δεν θα επέτρεπε να γίνει αυτό. Εγώ εγκλημάτησα κατά του εαυτού μου, έβαλα τα χέρια μου κι έβγαλα τα μάτια μου. Πούλησα τη σχολή μου στη Γλυφάδα σε έναν ακατάλληλο άνθρωπο, ο οποίος την πήρε, έκανε μία εταιρία, κι έβαλε το όνομά μου ως οικονομική διαχειρίστρια. Εγώ δεν ήξερα καν τι σήμαινε αυτό, και επί τρία χρόνια ζούσα δύο οικογένειες. Η κολλητή μου φίλη, κατέστρεψε τη σχολή, πήρε τα παιδιά πίσω από την πλάτη μου και την πήγε αλλού. Φαλίρισα και πούλησα το ένα μου σπίτι, αυτό που μου χάρισε ο Φρέντυ στο Μάτι – έχασα όλη μου την περιουσία. Αν ζούσε ο Φρέντυ, δεν θα με άφηνε καν να πουλήσω το οτιδήποτε.
Πόσα χρήματα χάσατε;
Τα πάντα! Έχασα όλη μου την περιουσία, ό,τι είχα, κι έπρεπε να ξεκινήσω από την αρχή.
Επομένως, σήμερα, δουλεύετε για να ζείτε. Έχετε ανάγκη τη δουλειά, έτσι δεν είναι;
Έχω ένα σπίτι και μία σύνταξη από τον Φρέντυ. Δεν μπορώ, όμως, να έχω τη ζωή και την άνεση που είχα κάποτε, σε καμία περίπτωση. Αλλά, δεν το έβαλα κάτω και, μέσα μου, ακόμα και σήμερα, επικαλούμαι τον Φρέντυ, τον ευχαριστώ και τον μνημονεύω κάθε μέρα.
Αυτό το πλήγμα σάς έκανε να αρρωστήσετε τότε και να περάσετε την περιπέτεια με τον καρκίνο;
Αυτός ήρθε μόνος του. Έπρεπε ίσως να έρθει και να περάσει. Όλα αυτά, όμως, μου δημιούργησαν κατάθλιψη. Επί έναν χρόνο, πέρσι, ήμουν σε κατάθλιψη. Πήγαινα σε ψυχολόγο, έπαιρνα την αγωγή μου και σήμερα είμαι καλύτερα. Δεν μπορούσα να καταπιώ το να πουλάω την περιουσία μου, το σπίτι που μου άφησε ο Φρέντυ, τα πάντα… Πούλησα τις αναμνήσεις μου και δεν το άντεξα, κατέρρευσα ψυχολογικά.
Πώς το ξεπεράσατε;
Με τη δουλειά μου. Έκανα focus στη δουλειά, στο θέατρο, ξεκίνησα μία άλλη σχολή χορού, με βοήθησαν τα νέα φυντάνια, τα παιδάκια, κι έτσι κατάφερα να ξαναχτίσω την ψυχολογία μου από το μηδέν.
