O Σπύρος Παπαδόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στον Δημήτρη Δανίκα και αναφέρθηκε στο πολυσυζητημένο τηλεοπτικό σποτ του “Μένουμε σπίτι”.
Πώς ακριβώς έγινε αυτή η ανάθεση γι’ αυτό το θρυλικό σποτάκι;
Με πήραν τηλέφωνο, μου εξήγησαν το περιεχόμενο του σεναρίου και η πρώτη αντίδρασή μου ήταν πως εγώ δεν θέλω να πάρω πάνω μου όλο αυτό το βάρος, δηλαδή να θεωρηθώ υπεύθυνος και να κλείσω τον κόσμο στα σπίτια του.
Και τελικά τι ήταν αυτό που έκαμψε τις αντιστάσεις σου;
Κάποιοι ειδικοί γιατροί από το γραφείο του πρωθυπουργού με πήραν τηλέφωνο και μου εξήγησαν τους λόγους για τους οποίους έπρεπε, πάση θυσία, να γίνει και να κυκλοφορήσει αυτό το σποτάκι στα media. Έτσι πείστηκα.
Με αυτή τη σειρά;
Με πήρε κάποιος κύριος από το γραφείο του πρωθυπουργού και στη συνέχεια μου έστειλαν το κείμενο. “Εξηγήστε μου”, του είπα, “γιατί όλο αυτό είναι πολύ βαρύ για τους ώμους μου”. Αφού, λοιπόν, μου εξήγησαν τις επιπτώσεις που θα είχε η ελεύθερη κυκλοφορία στην υγεία των πολιτών, τότε πείστηκα.
Ποιος ο συγγραφέας του κειμένου;
Κάποιος από μια διαφημιστική εταιρεία.
Ποια εταιρεία;
Δεν τη θυμάμαι τώρα. Στη συνέχεια, τους συνάντησα και η μοναδική μου ένσταση ήταν η λέξη “ηλικιωμένοι”. Επειδή λοιπόν δεν είμαι τζόβενο, επειδή λόγω ηλικίας 65 ετών θα ήταν γελοίο εγώ να χαρακτηρίζω τους άλλους “ηλικιωμένους”, με τον κίνδυνο να φάω γιαούρτια. Γι’ αυτό σκέφτηκα και το άλλαξα με τις λέξεις “παππούδες και γιαγιάδες”. Στη φράση που λέω “κυρίως εσείς, γιαγιάδες και παππούδες”.
65; Δεν σου φαίνεται, σοβαρά τώρα, χωρίς ίχνος κολακείας.
Με τρέφει η δουλειά και όταν σε τρέφει η δουλειά δεν έχεις πολλά περιθώρια να γεράσεις.