Ένα τροχαίο ατύχημα το 2004 ανέτρεψε τη ζωή του, όταν μια ξέγνοιαστη Κυριακάτικη βόλτα μετατράπηκε σε εφιάλτη. Ο λόγος για τον αθλητή της Εθνικής Ομάδας Ξιφασκίας, Παναγιώτη Τριανταφύλλου που καλεσμένος στην εκπομπή «Μεσάνυχτα» μίλησε για την απίστευτη εκείνη ημέρα, που το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε κατέληξε σε γκρεμό βάθους 50 μέτρων.
Ο Παναγιώτης, ο οποίος βρισκόταν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, από τις τούμπες που έφερε το αμάξι, εκτοξεύτηκε έξω από αυτό και «έσκασε» με τη μέση πάνω σε ένα λόφο, όπως ο ίδιος θυμάται. Από την πτώση έσπασε τη σπονδυλική του στήλη.
Ο ίδιος θυμάται να έχει τις αισθήσεις του αλλά δεν μπορούσε να κουνήσει τα πόδια του για να μπορέσει να απεγκλωβιστεί από το αυτοκίνητο. «εντάξει, με λίγη γυμναστική θα γίνω καλά» ήταν η πρώτη σκέψη που έκανε, ωστόσο, η κατάσταση αποδείχθηκε πιο δύσκολη…
«Ήμουν σχεδόν 18 ετών όταν συνέβη το τροχαίο και θυμάμαι ότι ήταν Κυριακή και έφτιαχνα το μηχανάκι μου. Ήρθε ένας φίλος με το αμάξι και μου ζήτησε να πάμε μια βόλτα προς την Πεντέλη μαζί με έναν άλλον φίλο. Το αυτοκίνητο έφυγε από τον έλεγχο του οδηγού και πέσαμε σε γκρεμό. Μόνο εγώ τραυματίστηκα στο τροχαίο, που βρισκόμουν στο πίσω κάθισμα. Την ώρα που έπεφτε το αμάξι στο γκρεμό, έχασα τις αισθήσεις μου. Εκτοξεύτηκα από το αυτοκίνητο και μόλις τις ανέκτησα πάλι, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να κουνήσω τα πόδια μου. Ο οδηγός και ο συνοδηγός ήταν καλά στην υγεία τους . Στην αρχή δεν πονούσα αλλά μετά άρχισα να κρυώνω και να πονάω.
Έσπασα πέντε σπονδύλους και η ζημιά έγινε στον όγδοο θωρακικό σπόνδυλο. Σε εκείνο το σημείο κόπηκε σχεδόν όλος ο νωτιαίος μυελός και δεν μπορούν να προχωρήσουν οι εντολές από τον εγκέφαλο στα κάτω άκρα. Έκλαψα όταν έμαθα ότι δεν θα ξαναπερπατήσω. Το ατύχημα έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή όλων μας στην οικογένεια. Έπρεπε να βοηθήσω τους γονείς μου. Τρελάθηκαν με αυτό που μου συνέβη. Οπότε εγώ έπρεπε να είμαι ο πιο δυνατός σε αυτή την ιστορία. Σε νοσοκομείο δεν είχα πάει ποτέ μου. Ούτε για πυρετό. Πήγα μια και καλή. Στην ανάνηψη μετά το χειρουργείο έκλαψα, όταν μια νοσοκόμα, που της είπα το ιστορικό μου, μου απάντησε πως δεν θα ξανασηκωθώ.
Οι γιατροί δεν μου έλεγαν τι συμβαίνει και άργησα να καταλάβω το μέγεθος της ζημιάς. Έκλαψα όταν βγήκα από την εγχείρηση και έμαθα από μια νοσοκόμα ότι δεν θα ξαναπερπατήσω. Έμεινα μόνος μου γιατί δεν άντεχα να βλέπω άλλο τη μάνα μου στεναχωρημένη. Μακάρι να μην το ζήσει αυτό καμία μάνα γιατί είναι πολύ οδυνηρό».
Ο ίδιος δηλώνει με παράπονο ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου δεν έχει πραγματοποιήσει παρά μόνο μια επίσκεψη στο νοσοκομείο, ενώ αναφορικά με τη δική του αντιμετώπιση στη νέα πραγματικότητα, τονίζει ότι αρχικά ένιωθε διαφορετικός, μη μπορώντας να συνειδητοποιήσει αυτό που του είχε συμβεί. Ωστόσο, με τον καιρό αποδέχτηκε ότι θα ζούσε σε καροτσάκι και εκτίμησε το γεγονός ότι αυτό το ατύχημα δεν του κόστισε τη ζωή του.
Μάλιστα, δεν σταμάτησε να ασχολείται με τον αθλητισμό, πραγματοποιώντας το διεθνές ντεμπούτο του στο Μόντρεαλ, το 2009 κι από τότε μετρά πολλές διακρίσεις σε διεθνείς διοργανώσεις, αλλά και πολλά μετάλλια.
Ο Πάνος Τριανταφύλλου ξέρει να κοιτάζει μόνο μπροστά κι όταν τον ρωτάς ποιες ήταν οι πιο δυνατές στιγμές της ζωής του, αποκλειστικά σου λέει, αυτές που έζησα μέσα από τον αθλητισμό. Αυτήν την περίοδο προετοιμάζεται για την συμμετοχή του στους Παρολυμπιακούς του Τόκιο το 2020.
