Άφησε το κινητό για λίγο και κοίταξέ με. Είμαι κοντά σου και προσπαθώ να σου μιλήσω, τις ώρες που με αγνοείς για να στέλνεις μηνύματα και να μπαίνεις στο προφίλ σου. Τη στιγμή εκείνη που αφήνεις την πραγματικότητα να ξεγλιστρά από τα χέρια σου επειδή φοβάσαι να αποστερηθείς έστω και για λίγο μία ηλεκτρική συσκευή.
Όλη μέρα μπροστά από ένα κινητό και μία οθόνη. Μία ζωή που χάνεται και αγωνίζεται να τραβήξει την προσοχή σου, έστω και για λίγο. Μία ώρα του ‘’θα μπω για λίγο και θα βγω’’ που καταλήγει σε ώρες ατελείωτες. Μία φράση τύπου ‘’θα στείλω ένα μήνυμα’’ που καταλήγει σε ένα κινητό προσκολλημένο στο αυτί ώρες ατελείωτες.
Άφησε το κινητό για λίγο και κοίταξε τον κόσμο γύρω σου. Τα δέντρα, τη φύση, τον ουρανό, τους ανθρώπους. Κλείσε το και για λίγη ώρα, βγες έξω στη φύση για περπάτημα και τρέξιμο. Μην το αφήνεις να σε κυριεύει, μην το αφήνεις να είναι η πρωταρχική σκέψη στη ζωή σου, εκτός από τις απαραίτητες επικοινωνίες που πρέπει να έχεις.
Οι πιο ωραίες στιγμές είναι εκείνες που τις γνωρίζουμε μόνο εμείς, εκείνες που δεν ανέβηκαν σε κανένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης και δεν πήραν κανένα ‘’μου αρέσει’’. Εκείνες που ξέρουμε μόνο εμείς και κανένας άλλος. Άφησε για λίγο το κινητό στην άκρη και ξεκίνησε να ζεις πραγματικά.
