Η Κύθνος είναι και ήρεμη και ζωντανή, κοντά στην Αθήνα, κι όμως τόσο μακριά από όλα! Είναι ένας προορισμός, που αξίζει να επισκεφθείτε, να ανακαλύψετε και να αγαπήσετε.
Βρίσκεται ανάμεσα στην Τζιά και τη Σέριφο και μπορείς να φτάσεις εκεί από τον Πειραιά (σε τρεις ώρες) ή ακόμα καλύτερα από το λιμάνι του Λαυρίου, σε δύο ώρες.
Μπορεί να μην το γνωρίζεις, όμως η Κύθνος, έχει 104 χιλιόμετρα ακτογραμμών, που μεταφράζονται σε 92 όρμους και παραλίες, οι οποίες είναι σχεδόν όλες προσβάσιμες οδικώς, ανοργάνωτες γενικώς, με υπέροχα αρμυρίκια που προσφέρουν απλόχερη -και δωρεάν- σκιά!
Αν κάποιος σου πει ότι θα πάει στα Θερμιά, την Κύθνο εννοεί. Είναι το δεύτερο όνομα του νησιού από τον 12ο αιώνα και το οφείλει στην ύπαρξη των θερμών πηγών που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νησιού, στον κόλπο των Λουτρών. Υπάρχουν ιαματικά λουτρά -πολύ οικονομικά, που λειτουργούν ακόμα και σήμερα- τα οποία έζησαν καλύτερες μέρες στο παρελθόν: λέγεται ότι τα μπάνια τους απολάμβαναν ο Όθωνας και η Αμαλία.
Στην Κύθνο έχεις πολλά να δεις
Το πλοίο θα πιάσει στον Μέριχα, το λιμάνι του νησιού, που αφ’ ενός είναι ένας από τους πιο «ζωντανούς» οικισμούς, με ξενοδοχεία, ωραία ταβερνάκια και νυχτερινή ζωή, αφ’ ετέρου είναι στρατηγικό σημείο για να μένεις και να κάνεις εξορμήσεις προς το βορρά ή το νότο. Και η αλήθεια είναι, ότι στην Κύθνο έχεις πολλά να δεις…
Πριν αρχίσεις την εξερεύνηση στην ενδοχώρα ωστόσο, επιβιβάσου σ’ ένα θαλάσσιο ταξί και τράβα για την Κολώνα, την παραλία-σταρ του νησιού. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος (εκτός και αν φτάσεις στο νησί με 4×4) για να προσεγγίσεις στην «ντίβα» της Κύθνου: πρόκειται για μια αμμουδερή λωρίδα που ενώνει την Κύθνο με το νησάκι του Αγίου Λουκά και σχηματίζει εκατέρωθεν δύο φανταστικές παραλίες!
Bonus; Αν περπατήσεις δέκα λεπτά, θα βρεις μια αμμουδιά για θαλάσσιο… σπα, καθώς εκεί αναβλύζουν ιαματικά νερά. Σταθερά προτείνουμε να επιλέξεις μια καθημερινή για την επίσκεψη, καθώς τα σαββατοκύριακα αράζουν πολλά σκάφη…
Ανεβαίνεις προς το βορρά: 8 χιλιόμετρα από το λιμάνι θα βρεις τη Χώρα της Κύθνου (ή αλλιώς Μεσαριά). Άφησε το αυτοκίνητο έξω από τον οικισμό, περπάτησε στα πλακόστρωτα δρομάκια και τις πλατείες, χάζεψε τις λουλουδιασμένες αυλές που σπάνε τη μονοτονία του λευκού, «ζήλεψε» την τέχνη των γυναικών του χωριού, που έχουν στολίσει κάθε πλάκα στα δρομάκια με περίτεχνα σχέδια της λαϊκής κουλτούρας μας, πόζαρε με χάρη κάτω από τα «στεάδια», τις καμάρες δηλαδή που ενώνουν τα σπίτια -εν είδει αμυντικού σχηματισμού- και συγκρατούν με όλους τους τρόπους τη συνοχή των Μεσσαριτών…
Και στο τέλος, άραξε σε κάποιο από τα ταβερνάκια για ντόπιο πεντανόστιμο κρέας και για «σφουγγάτο», την τοπική τυροκροκέτα. Ναι, το φινάλε περιλαμβάνει γλυκά του κουταλιού, με γιαουρτάκι…
Ακόμα πιο πάνω, θα βρεις τα Λουτρά, παραθαλάσσιο χωριό που μπορεί να σε κρατήσει μέρες χάρη στην ηρεμία του, τα ιαματικά λουτρά του, τις καταδυτικές εμπειρίες, τις παραλίες, τις βόλτες…
Αυτό που κάνει την Κύθνο ξεχωριστή είναι ότι πρόκειται για ένα ορεινό στη βάση του νησί, το οποίο θαρρείς και είναι χωρισμένο στα δύο: από το κέντρο και προς το βορρά είναι πράσινο (τηρουμένων των κυκλαδίτικων αναλογιών) από το κέντρο προς το νότο άγονο και άγριο – μάλιστα, κατεβαίνοντας, έχεις την ευτυχία να βλέπεις ταυτόχρονα από αριστερά και δεξιά τη θάλασσα!
Πρόσεξε τις άπειρες ξερολιθιές που συγκρατούν το ξερικό χώμα στη θέση του και παρατήρησε ότι ανάμεσα τους ξεδιπλώνονται μονοπάτια… Αν αγαπάς την πεζοπορία, εδώ έχεις έναν μικρό παράδεισο: κάθε μονοπάτι, κρύβει μια μικρή έκπληξη…
Η Δρυοπίδα προς το κέντρο του νησιού, είναι ένα χωριό ιδιαίτερο και φυσικά παραδοσιακό. Η περιοχή κατοικείται από την αρχαιότητα και στους πρώτους οικιστές, τους Δρύοπες, οφείλει το όνομα της. Είναι από τα ελάχιστα χωριά των Κυκλάδων που τα σπίτια της είναι διώροφα και με… κεραμίδι! Όσο θα περιηγείσαι στα στενά της, θα καταλάβεις ότι η παράδοση του χωριού στην κεραμική τέχνη, είναι αυτή που έχει χαρακτηρίσει ολόκληρο τον οικισμό.
Έξω από το χωριό, θα βρεις κι ένα από τα πιο μεγάλα σπήλαια της Ελλάδας, που έχει ελάχιστα αξιοποιηθεί, το «Καταφύκι» (ναι, από τη λέξη «καταφύγιο» προέρχεται το όνομα) στο οποίο κατέφευγαν οι κάτοικοι την εποχή του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Προστάτιδα ολόκληρου του νησιού πάντως, είναι η Παναγία η Κανάλα, που βρίσκεται στα ανατολικά, χτισμένη σε μια καταπράσινη γωνιά, μιας πανέμορφης παραλίας.
Αν είσαι τυχερός και πέσεις σε τοπικό πανηγύρι, μην το χάσεις. Ακόμα καλύτερα, προγραμμάτισε να πας στην Κύθνο, σε κάποιο πανηγύρι της. Δεν είναι μόνο η αυθεντική ατμόσφαιρα που θα σε συνεπάρει: θα παρασυρθείς από τον θερμιώτικο μπάλο σ’ έναν ξέφρενο χορό μέχρι το πρωί. Πρόσεχε μόνο: ο μπάλος των Κυθνιών είναι το «μέσο» για να φλερτάρουν κι εμείς δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ότι δεν θα ερωτευτείς…!
πηγη
