Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος είναι ο άντρας που η Ζωή Λάσκαρη ερωτεύτηκε με όλο της το είναι. Οι δύο τους πάντα παρέδιδαν μαθήματα για το πώς ένα ζευγάρι μπορεί να μείνει αγαπημένο στο πέρασμα των χρόνων. Ωστόσο, ο θάνατος τους χώρισε και οι αναμνήσεις της σπουδαίας ηθοποιού φαίνεται πως πονούν τον Λυκουρέζο.
Έτσι, αποφάσισε να προχωρήσει σε μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή του. Μιλώντας στο bovary αποκάλυψε πως δεν έχει νόημα να ζει στο σπίτι που είχαν στο Πόρτο Ράφτη: «Μετά τον θάνατο της Ζωής δεν είχε νόημα για μένα να μένω στο Πόρτο Ράφτη. Το Πόρτο-Ράφτη που ζούσαμε τα τελευταία δεκαπέντε – είκοσι χρόνια ήταν επιλογή της. Δεν ήθελε να φύγει από εκεί κι εγώ γυρνούσα εκεί κάθε βράδυ. Μετά από τόσα χρόνια συμβίωσης δεν μπορούσα να την εγκαταλείψω. Το σπίτι στο Πόρτο Ράφτη το είχε φτιάξει εκείνη. Κάθε τι, ήταν από εκείνη. Το τασάκι, το βάζο, ήταν όλα επιλογή της, ακόμα και η θέση που είχε το καθένα».
Παράλληλα, συμπλήρωσε: «Μετά την απουσία της, το σπίτι ήταν άδειο για μένα. Το σκέφτηκα, ήθελα να ωριμάσει μέσα μου αυτή η σκέψη για να μπορέσω να φύγω. Ένα σπίτι κενό ήταν πολύ δύσκολο, δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Συναισθηματικά δεν μπορούσα να συμφιλιωθώ με αυτό το κενό…. Ιδίως το δωμάτιό μας, η κρεβατοκάμαρά μας στο Πόρτο Ράφτη ήταν πια τόσο άδεια. Είχε τόσο πολλά πράγματα η Ζωή. Ούτε μπορεί να φανταστεί κανείς τι είχε μαζέψει στη ζωή της. Δεν μπορείς να συμφιλιωθείς και να εξοικειωθείς με αυτό το κενό, τη μόνιμη απουσία. Είναι βαρύ, αλλά δεν έχεις κι άλλη επιλογή. Τώρα σκοπός μου είναι να έχω υγεία, και διανοητική, για να συνεχίσω την εργασία μου που και αγαπώ και χρειάζομαι. Κι αυτό μου δίνει δύναμη».
Τέλος, τόνισε πως ήδη μετακόμισε στο Κολωνάκι: «Την περασμένη εβδομάδα, επέστρεψα στο πατρικό μου στο Κολωνάκι. Ήθελα να γυρίσω στο κέντρο -φίλοι, παλιοί γνωστοί, όλοι εδώ είναι. Ήδη αισθάνομαι μια χαλαρότητα, νιώθω πιο ήρεμος».