Mέσα Μαΐου 2018. Σε μια αίθουσα συσκέψεων του νεοσύστατου τηλεοπτικού σταθμού με την επωνυμία Νέο Κανάλι στο Περιστέρι, το οποίο αναμένεται να εκπέμψει στις αρχές Ιουνίου, επικρατεί αναβρασμός.
Δημοσιογράφοι πάνε κι έρχονται, κάποιοι προτείνουν θέματα, άλλοι τρέχουν για το τελευταίο δοκιμαστικό, οι περισσότεροι γνωρίζονται μεταξύ τους από κάποιο «μαγαζί», κάποιο ρεπορτάζ, κάποια μεγάλη επιτυχία στους δρόμους της μικρής δημοσιογραφικής μας πιάτσας. Στην ακριανή θέση ενός γραφείου κάθεται ένα κορίτσι. Την κοιτούν. Ματιές έκπληξης, απορίας, συμπαράστασης, ματιές γεμάτες αισιοδοξία. Ξάφνου ακούγεται μια φωνή: «Μίνα, τι θα κάνεις εδώ;».
Εκείνη δεν απαντά, όχι επειδή δεν θέλει, αλλά επειδή δεν ξέρει. Λέει ότι δεν τη νοιάζει τι θα κάνει, ότι το προηγούμενο διάστημα έστειλε ένα βιογραφικό στο κανάλι και σήμερα την κάλεσαν για συνέντευξη. Αυτό άλλωστε έχει σπουδάσει, αυτό ονειρευόταν από παιδί. Να γίνει κάποτε δημοσιογράφος. Τους πείθει όλους. Τόσο τους ιθύνοντες του καναλιού όσο και τους συναδέλφους της, οι οποίοι μιλούν για «ένα καλό παιδί με όρεξη για δουλειά, που γράφει στο γυαλί και στις καρδιές μας».
Λίγο διάστημα μετά, προσλαμβάνεται και η Μίνα μοιάζει να πετάει. Θα βρίσκεται, λέει, στο πάνελ της εκπομπής «Αποκαλύψεις» με παρουσιάστρια τη Νένα Χρονοπούλου κάθε Σάββατο και Κυριακή στη μία το μεσημέρι. Θα νοικιάσει, λέει, ένα μικρό διαμέρισμα δίπλα στη δουλειά. Θα προσπαθήσει να ζήσει ξανά, το μέλλον δικαιωματικά είναι δικό της. Κάνει σαν μικρό παιδί μπροστά σ’ ένα αναπάντεχο δώρο. Είναι η πρώτη φορά που μετά από σχεδόν δύο χρόνια γελά αληθινά…
Το χθες που στοιχειώνει το σήμερα
Είναι 18 Φεβρουαρίου του 2016 όταν η Ελλάδα παγώνει από τον τραγικό θάνατο του Παντελή Παντελίδη μετά από τροχαίο στο Ελληνικό. Στο μοιραίο τζιπ δεν είναι μόνος, αλλά με δύο φίλες του, η μία εκ των οποίων ακούει στο όνομα Μίνα Αρναούτη. Τα κορίτσια σώζονται από θαύμα, με τη Μίνα να μεταφέρεται στον «Ευαγγελισμό». Μετά από έξι μήνες παραμονής της στο νοσοκομείο και δεκατρία χειρουργεία -και άλλα, δεν ξέρει και η ίδια, πόσα ακόμη θα χρειαστεί να γίνουν- σε χέρια, πόδια και θώρακα, η νεαρή κοπέλα προσπαθεί να πάρει εξιτήριο για τη ζωή, όχι εκείνη που άφησε πίσω, αλλά για μια νέα, με πολλά εμπόδια και αμέτρητες δυσκολίες.
Δεν έχει πλέον σπίτι, ούτε δουλειά, ούτε χρήματα, ούτε γνωριμίες ικανές να της εξασφαλίσουν όλα τα παραπάνω. Επιστρέφει στο σπίτι της μητέρας της στη Μυτιλήνη προκειμένου να περάσει το δύσκολο διάστημα της ανάρρωσης, που κρατά για εκείνη σχεδόν δύο χρόνια. Μέσα σε αυτό το διάστημα δεν έχει να επουλώσει μόνο τις πληγές της, αλλά και να αντεπεξέλθει ψυχολογικά σε όσα λέγονται και γράφονται για εκείνη.
Η οικογένεια του Παντελή, όπως κάθε οικογένεια που χάνει ένα παιδί, ζητά εξηγήσεις, θέτει ερωτήματα, δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο λατρεμένος τους γιος βρισκόταν στη θέση του οδηγού του μοιραίου τζιπ. Της κάνουν μήνυση για ψευδορκία, υποστηρίζοντας ότι έχει καταθέσει ψέματα αναφορικά με το πρόσωπο που βρισκόταν στη θέση του οδηγού, εκείνη αντιδρά, η Εισαγγελία Εφετών Αθηνών με αμετάκλητη διάταξή της απορρίπτει τη μήνυση.
Για τους δημόσιους λειτουργούς, το μοιραίο εκείνο βράδυ στη θέση του οδηγού καθόταν ο Παντελής Παντελίδης.
Είναι πριν από σχεδόν δύο μήνες όταν η Μίνα αποφασίζει να έρθει στην Αθήνα και να ξαναρχίσει τη ζωή της από το μηδέν.
Κάποιοι φίλοι την ενημερώνουν ότι ένα νέο κανάλι αναμένεται να κάνει την παρουσία του στο τηλεοπτικό πεδίο, εκείνη αποφασίζει να αξιοποιήσει τις σπουδές της στη δημοσιογραφία και στέλνει βιογραφικό.
Οι μόνοι λογαριασμοί που έχει να κλείσει από την παλιά της ζωή είναι μερικά ακόμη χειρουργεία και μια συμπληρωματική μήνυση που έχει καταθέσει η οικογένεια Παντελίδη.
Το όνομά της δεν φιγουράρει πλέον σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων και περιοδικών, οι μάχες έχουν κοπάσει, το χθες φαντάζει ξεθωριασμένο, το αύριο γεμάτο χρώμα. Εχοντας πάρει την απόφαση να γράψει μια νέα σελίδα στη ζωή της, λίγοι είναι εκείνοι που αμφιβάλλουν για την επιτυχία της. Είναι νέα, όμορφη, έξυπνη, τυχερή, μαχήτρια, καλό παιδί και, όπως λέει η ίδια, «είναι η κατάλληλη στιγμή να προχωρήσω μπροστά και να παλέψω για τη Μίνα…».
Ωστόσο πολλές φορές το μαύρο του χθες είναι ικανό να ρίχνει σκιές ακόμη και στα πιο δυνατά φώτα – ακόμη κι αν τα τελευταία είναι τηλεοπτικά…
Το εξώδικο της οικογένειας Παντελίδη και το αβέβαιο αύριο
Το περασμένο Σάββατο 9 Ιουνίου η Μίνα Αρναούτη βρίσκεται στο πάνελ της εκπομπής «Αποκαλύψεις». Μιλάει λίγο σαν να ντρέπεται, μοιάζει να μετράει τα λόγια της σαν να φοβάται, υπολογίζει την άνεση, μετράει τα χαμόγελα. Οσοι το αντιλαμβάνονται απορούν. Εκείνη ωστόσο γνωρίζει ότι ο μύθος του Παντελή Παντελίδη είναι τόσο ισχυρός που την ακολουθεί ακόμη και σήμερα, ότι υπάρχουν κάποιοι που την περιμένουν στη γωνία για να την κρίνουν και να την κατακρίνουν ξανά.
Πρέπει να είναι μετρημένη, να μην έχει ακόμη τον αέρα μιας τηλεπερσόνας, να χτίσει αργά και μεθοδικά την εικόνα της δημοσιογράφου που η ίδια αλλά και οι άλλοι περιμένουν από εκείνη. Παρ’ όλα αυτά είναι χαρούμενη και δυνατή. Δύο επίθετα που λίγες ώρες μετά την εκπομπή ισοπεδώνονται από ένα εξώδικο με αποστολέα την οικογένεια Παντελίδη.
Μέσω του εν λόγω εξωδίκου ο πατέρας, η μητέρα και ο αδελφός του Παντελή, Τριαντάφυλλος, ενημερώνουν τόσο την ίδια όσο και το κανάλι στο οποίο εργάζεται ότι «απαγορεύουμε τη χρήση κάθε στοιχείου που ανάγεται στον Παντελή Παντελίδη, συμπεριλαμβανομένων του ονόματός του, της εικόνας του, της μουσικής του, των στίχων του, των τραγουδιών του, των συνεντεύξεών του, των φωτογραφιών του και εν γένει των οιωνδήποτε σχετικών αρχείων όσο και στη ζωή και την προσωπικότητα ημών των ιδίων αφού θεωρούμε ότι αποσκοπεί σε αθέμιτους διαφημιστικούς και εμπορικούς σκοπούς και την εν γένει οικονομική μας εκμετάλλευση, άλλως δεν θα συγκαταλεγόταν στη στελέχωση (πάνελ) της τηλεοπτικής εκπομπής “Αποκαλύψεις” η Μυρσίνη Αρναούτη, η οποία έγινε γνωστή πανελληνίως ως η συνεπιβάτις του Παντελή Παντελίδη κατά τον χρόνο του θανάσιμου τραυματισμού του».
Σε απλά λόγια, η οικογένεια του αδικοχαμένου καλλιτέχνη, ως νόμιμος κληρονόμος του, απαγορεύει τόσο στη Μίνα Αρναούτη όσο και σε έναν ολόκληρο τηλεοπτικό σταθμό να προβεί σε οποιαδήποτε αναφορά στο όνομα του Παντελή ενημερώνοντας ότι στην αντίθετη περίπτωση θα προβεί «σε κάθε νόμιμη ενέργεια με τη λήψη κάθε αναγκαίου, αστικής και ποινικής φύσεως ενδίκου βοηθήματος ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων».
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η οικογένεια Παντελίδη έχει προφανώς το δικαίωμα να διεκδικεί τα δικαιωματά της. Οπως όμως και ο τηλεοπτικός σταθμός και οι εκεί εργαζόμενοι δικαιούνται να κάνουν τη δουλειά τους, πάντα στο πλαίσιο του Νόμου. Στο εν λόγω εξώδικο φαίνεται καθαρά ο υποτιμητικός προσδιορισμός μιας κοπέλας που, σύμφωνα με τους συντάκτες του, δεν βρήκε δουλειά επειδή το αξίζει, αλλά διότι ήταν συνεπιβάτις ενός διάσημου. Σαν η Μίνα Αρναούτη να μην τελείωσε ποτέ σχολή δημοσιογραφίας, σαν να μην είναι ένας άνθρωπος με δυνατότητες, αλλά ένα διακοσμητικό αντικείμενο που έτυχε να μη «σπάσει» στο δρόμο και έπιασε πόστο στην TV. Αδιάφορο για την οικογένεια Παντελίδη αν σήμερα το κορίτσι αυτό κινδυνεύει με απόλυση όχι εξαιτίας της απόδοσής της, αλλά λόγω της θέσης της στο μοιραίο τζιπ…
Η ζωή είναι σκληρή, κάποιες φορές οι άνθρωποι ακόμη περισσότερο. Τους κάνει έτσι ο πόνος, ο φόβος, το τέλος που δεν μπόρεσαν να ανακόψουν, το μοιραίο που έγινε μοίρα. Το αν έχουν δίκιο ή άδικο δεν μπορεί κανείς να το αποφασίσει, δεν χωρά αντίλογος στα συναισθήματα, πόσο μάλλον στα δικαιώματα των άλλων.
Αυτό σκέφτεται σήμερα η Μίνα, χωρίς ίχνος εκνευρισμού, χωρίς στάλα θυμού. Μόνο δύναμη θέλει να έχει για να συνεχίσει να κυνηγά τα όνειρά της, να μετρά τις αντοχές της, να στοιχηματίζει τις ανοχές της. Το κορίτσι-μπιμπελό δεν σπάει εύκολα και αυτό, άλλωστε, το έχει αποδείξει…
Δείτε βίντεο: Εξώδικο της οικογένειας στη Μίνα Αρναούτη: «Απαγορεύεται να λες το όνομα Παντελίδης»
