Καταρχάς πρέπει να αποσαφηνίσουμε τι είναι αγάπη. Αγάπη για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό σαν έννοια. Για κάποιον είναι το καλό σ∈ξ και τίποτα άλλο, για κάποιον άλλον είναι ο σεβασμός και η στήριξη, για έναν τρίτο όλα μαζί και ακόμα παραπάνω.
Υπάρχει όμως όλο αυτό; Φυσικά και υπάρχει. Υπάρχει συνήθως στην πιο περίεργη μορφή που μπορεί κανείς να συναντήσει στην καθημερινότητα. Με τον πιο περίεργο τρόπο, στο πιο περίεργο μέρος. Εκεί που δεν πάει το μυαλό σου, σε ένα πρόσωπο που δεν περίμενες ότι θα έρθει… ουρανοκατέβατο.
Η αλήθεια είναι πως η πραγματική αγάπη έρχεται πάντα την πιο ακατάλληλη στιγμή. Γιατί όταν εσύ θα αγαπάς, ο άλλος μπορεί να μην είναι διαθέσιμος. Όταν κάποιος θα σε αγαπάει, τότε εσύ δεν θα είσαι διαθέσιμος. Είναι ένας από τους βασικούς νόμους του Μέρφι και καλώς ή κακώς έτσι είναι δομημένο το σύμπαν των ραντεβού.
Αυτό όμως δεν είναι θέμα. Γιατί στην τελική δεν επιλέγουμε ποιον θα αγαπήσουμε ή το πότε. Απλά έρχεται. Μαζί με αυτό και 1000 μπελάδες αλλά αυτή είναι και η ομορφιά στην τελική. Να αγαπάς και να διεκδικείς.
Το βασικό όμως είναι να συνειδητοποιήσεις πως ΕΣΥ αγαπάς και ο άλλος δεν έχει καμία υποχρέωση να σε αγαπάει και εκείνος ή να ανταποδώσει. Βλέπεις όταν αγαπάς κάποιον δεν το κάνεις επειδή έχεις ανάγκη να σε αγαπήσει και εκείνος. Τον αγαπάς για όλα αυτά που είναι και όλα αυτά που ΔΕΝ είναι. Και πιθανότητα ΔΕΝ θα γίνει και ποτέ. Για αυτό είναι και τόσο ξεχωριστός.
Όχι, κανένα timing δεν είναι κακό. Βασικά, δεν υπάρχει κακό timing. Τα timing τα φτιάχνουμε εμείς. Όταν αγαπάμε το timing αλλάζει. Ένας άνθρωπος που αγαπάει μπορεί να κάνει τα πάντα. Δεν μπορεί όμως να κάνει τον άλλον να τον αγαπήσει. Αυτό είναι ψυχαναγκασμός!
Υπάρχει τελικά η πραγματική αγάπη; Ναι, υπάρχει πίσω από ένα χαμόγελο που θα φτιάξει την Δευτέρα (και η Δευτέρα είναι βαριά και ασήκωτη), σε μια αναμονή για να τον/την δεις, σε μια Κυριακή που κοιτάζεις το κινητό σου και περιμένεις ένα μήνυμα. Υπάρχει στα δύσκολα, που όταν όλα θα στραβώσουν θα είναι εκεί να σου πει «είμαι εγώ εδώ, τι φοβάσαι;». Υπάρχει σε κάθε χαζή συζήτηση που σε κάνει να νιώθεις σαν παιδί ξανά, ξεχνώντας την ζωή σου πριν από εκείνον/εκείνην.
Τι πρέπει να κάνεις όταν την βρεις; Πιθανόν να την ζήσεις και να ξέρεις πως υπάρχει κίνδυνος να πληγωθείς. Αλλά να ξέρεις και πάλι πως αξίζει μέχρι τελευταίο δευτερόλεπτο.
Και βασικότερο: Δεν αγαπάς έναν άνθρωπο. Αγαπάς ΤΟΝ άνθρωπο εκείνον όπως είναι. Ούτε 1% αλλαγμένο. Αν δεν καταλήξει ποτέ μαζί σου, πειράζει; Όχι. Θα ξαναγαπήσεις έτσι; Μάλλον όχι. Θα το καταλάβεις όταν την βρεις. Και την χάσεις…
