Στις 20 Νοεμβρίου του 1989, Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), σε Γενική Συνέλευση του, υιοθέτησε και υπέγραψε τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Έκτοτε έως σήμερα, γιορτάζουμε κάθε χρόνο, την επέτειο για την Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού, μια ημέρα αφιερωμένη σε όλα τα παιδιά του κόσμου.
Η παραπάνω Σύμβαση αποτελεί τον πρώτο παγκόσμιο νομικά δεσμευτικό χάρτη σύμφωνα με τον οποίο, τα παιδιά σε όλο τον κόσμο, είναι απαραίτητο να απολαμβάνουν τα δικαιώματα εκείνα, που τους εξασφαλίζουν τις στοιχειώδης αρχές για μια ζωή γεμάτη υγεία και ευημερία. Η σύμβαση έχει επικυρωθεί από όλες τις χώρες του κόσμου με μοναδικές εξαιρέσεις τις HΠΑ, το Νότιο Σουδάν και τη Σομαλία. Στην Ελλάδα επικυρώθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1992.
H Σύμβαση αυτή αναγνωρίζει ότι το παιδί σε ηλικία 18 ετών και κάτω, χρειάζεται ειδική φροντίδα και προστασία λόγω της φυσικής και διανοητικής του ανωριμότητας, πράγμα που πριν την υπογραφή της, δεν θεωρούταν αυτονόητο.
Η Χάρτα των Δικαιωμάτων του Παιδιού
- Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
- Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
- Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στο μαγικό κόσμο της γνώσης.
- Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
- Δικαιούμαι να μάθω τι είναι καλό για την ψυχική και τη σωματική μου υγεία.
- Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
- Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
- Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα.
- Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. Έναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσω αύριο τα δικά μου παιδιά.
Σήμερα, 30 χρόνια μετά την υιοθέτηση της Σύμβασης έχουν σημειωθεί εντυπωσιακές πρόοδοι. Παρόλα αυτά, εκατομμύρια ακόμη παιδιά στον πλανήτη εξακολουθούν να ζουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης. Ζουν και παλεύουν να επιβιώσουν καθημερινά μέσα σε καταστάσεις φτώχειας, πείνας και ασθενειών. Τα αθώα παιδικά τους μάτια και η αγνή ψυχή τους, γίνονται συχνά μάρτυρες σκηνών πόλεμου, προσφυγιάς και μετανάστευσης. Υφίστανται διάφορες μορφές βίας και εκμετάλλευσης στο σπίτι, στο σχολείο, στην κοινωνία και δεν είναι λίγες οι φορές που γίνονται θύματα αυτού που έχει επικρατήσει να αποκαλείται «Διαφορετικότητα».
Η παγκόσμια αυτή μέρα, έρχεται να μας διδάξει πως οφείλουμε να αγαπάμε, να σεβόμαστε και να προστατεύουμε τα παιδιά, πασχίζοντας να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο για αυτά. Γιατί τα παιδιά είναι η ελπίδα και το μέλλον για ένα αύριο!
