Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι ότι έχω αρχίσει να ζηλεύω όταν βλέπω κάποια έγκυο στο δρόμο, ζηλεύω όταν βλέπω κάποια γυναίκα με μωρό και ζηλεύω ακόμα και την καλύτερή μου φίλη που μου αποκάλυψε πρόσφατα ότι είναι έγκυος. Ούτε παντρεμένη είναι ούτε φίλο έχει, ούτε το επεδίωξε να μείνει έγκυος. Είναι ήδη τριών μηνών και όλα πάνε καλά, ενώ εγώ τρεις εγκυμοσύνες και ούτε τους δύο μήνες δεν πρόλαβα να φτάσω
Μέσα σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα – μόλις ένα χρόνο – έχασα τρία μωρά. Και οι τρεις αποβολές συνέβησαν στην αρχή της εγκυμοσύνης (μεταξύ 5 και 7 εβδομάδων) και τα συναισθήματά μου αλλάζουν κάθε μέρα με ταχύτητα φωτός: κάποιες φορές με θεωρώ παράλογη, γιατί στεναχωριέμαι για κάτι που κράτησε τόσο λίγο και δεν το είδα ποτέ, άλλες φορές θρηνώ σαν να έχασα τον πιο κοντινό μου συγγενή και άλλες φορές είμαι πιο χαλαρή και δεν το σκέφτομαι καθόλου. Το συναίσθημα πάντως που κυριαρχεί είναι ο φόβος ότι δεν θα καταφέρω ποτέ να αποκτήσω παιδιά. Το έψαξα από δω, το έψαξα από κει, στο διαδίκτυο, σε γιατρούς, εξετάσεις, αλλά δεν άλλαξε κάτι, όπως συνήθως συμβαίνει στα περισσότερα ζευγάρια. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συνεχίσω να προσπαθώ παρόλο που οι πιθανότητες επιτυχίας μειώνονται μετά από κάθε αποβολή. Φοβάμαι πολύ.
Αυτό που με φοβίζει όμως ακόμα περισσότερο είναι ότι έχω αρχίσει να φθονώ την ευτυχία των άλλων. Ζηλεύω όταν βλέπω κάποια έγκυο στο δρόμο, ζηλεύω όταν βλέπω γυναίκα με μωρό και ζηλεύω ακόμα και την καλύτερή μου φίλη που μου αποκάλυψε πρόσφατα ότι είναι έγκυος. Ούτε παντρεμένη είναι ούτε φίλο έχει, ούτε το επεδίωξε να μείνει έγκυος. Έτυχε να της συμβεί και είναι πανευτυχής. Είναι ήδη τριών μηνών και όλα πάνε καλά, ενώ εγώ τρεις εγκυμοσύνες και ούτε τους δύο μήνες δεν πρόλαβα να φτάσω.
Έχω σοκαριστεί από τον τρόπο που σκέφτομαι και αντιδρώ. Ούτε ζηλιάρα ήμουν ποτέ, ούτε φθόνησα τη χαρά και την ευτυχία των άλλων. Ήμουν πάντα καλοπροαίρετη με όλους, ευγενική και όποτε άκουγα καλό νέο χαιρόμουν με τη χαρά των άλλων. Πλέον κυριαρχούν τα αρνητικά συναισθήματα. Τα βάζω με όλους, ακόμα και με την κολλητή μου. Έχω φτάσει σε σημείο να πιστεύω ότι επίτηδες έμεινε έγκυος για να ‘ρθει να μου το «χτυπήσει» και να μου δείξει ότι είναι καλύτερη και πιο ικανή από μένα. Ξέρει ότι προσπαθούμε με τον άντρα μου και κατά τη γνώμη μου όφειλε να είναι πιο εγκρατής και να μην αφήσει τον ενθουσιασμό της να φανεί τόσο.
Προσπαθώ να βλέπω τα καλά πράγματα στη ζωή και όχι τα κακά: Έχω έναν καταπληκτικό σύζυγο που με αγαπάει και με υποστηρίζει, μία εξαιρετική δουλειά που λατρεύω και μου αποφέρει έναν πολύ καλό μισθό, γονείς και αδέρφια που με αγαπούν και τους αγαπώ πολύ, καλούς φίλους και ένα πανέμορφο σπίτι. Προσπαθώ να χαλαρώσω και να σταματήσω να σκέφτομαι αρνητικά εστιάζοντας στα θετικά, αλλά η εμμονή μου για ένα μωρό με έχει μεταμορφώσει σε έναν άνθρωπο που για μένα είναι ξένος.
Θέλω να διώξω αυτή τη συμπεριφορά και αυτό τον τρόπο σκέψης από πάνω μου, αλλά ακόμα δεν έχω βρει τον τρόπο.
Μπορείτε να με βοηθήσετε;
Ράνια
