Για τα λεγόμενά του που παρεξηγήθηκαν σχετικά με τη δήλωση που έκανε πρόσφατα για τον Δημήτρη Λιγνάδη μίλησε ο Γιώργος Παρτσαλάκης στην εφημερίδα Espresso και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου.
“Είπα κάτι σε μια συνέντευξή μου και με κατηγόρησαν για αυτό ότι ήξερα και δεν αντέδρασα. Εγώ λοιπόν απαντώ, “παιδιά ψυχραιμία, εγώ δεν ήμουν εκεί”. Εγώ δεν έχω σχέση με όλη αυτή τη βρωμιά και τη σαπίλα. Εγώ τι να βγω να υπερασπιστώ; Να πω, άκουσα, πληροφορήθηκα, μου είπαν, για να με πάει ο κύριος τάδε ή η κυρία δείνα στη φυλακή για συκοφαντία; Απλώς είπα ότι αυτά ήταν πράγματα γνωστά στον καλλιτεχνικό χώρο. Όμως για να βγεις να καταγγείλεις κάτι θα πρέπει να είσαι παθών για να υπερασπιστείς αυτά που λες. Εγώ είχα ακούσει, έλεγαν διάφορα στον καλλιτεχνικό χώρο και δεν μπορεί όλα αυτά να ήταν ψέματα γιατί χωρίς φωτιά δε βγαίνει καπνός” εξήγησε ο ηθοποιός.
Στη συνέχεια σχολίασε τον χαρακτηρισμό “μέτριος ηθοποιός” προς τον Σπύρο Μπιμπίλα λέγοντας πως αν ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν είχε τις πλάτες του πατέρα του ενδεχομένως να μην έκανε ποτέ τίποτα.
“Όσο για τον κύριο Λιγνάδη που άκουσα ότι αποκάλεσε τον Σπύρο Μπιμπίλα μέτριο ηθοποιό – επειδή έχω κάνει 80 παραστάσεις και έχω παίξει 15 χρόνια στην Επίδαυρο – θέλω να του πω ότι αν δεν ξεκίναγε με τα δεδομένα του, όταν πήρε το άριστα από τη Δραματική, που μπήκε στο Εθνικό και μετά ήταν δάσκαλος στις δραματικές σχολές, είχε όλα τα εφόδια από τον πατέρα του, σκέφτομαι και αναλογίζομαι, αν δεν υπήρχε ο Τάσος Λιγνάδης, αν θα ήταν καν ηθοποιός. Γιατί κατά την προσωπική μου άποψη, μέτριος ηθοποιός είναι ο Δημήτρης Λιγνάδης και όχι ο Σπύρος Μπιμπίλας. Το λέω ευθέως και κατηγορηματικά. Κι ας κάτσει να σκεφτεί ο κύριος Λιγνάδης αν δεν ήταν ο πατέρας του, αν θα μπορούσε να παίξει “Μάκμπεθ” στο Εθνικό. Τον έπαιξε και έπαιξε και ρόλους στην Επίδαυρο. Χαμπάρι δε πήρε κανείς! Αν αποδειχτούν αυτά για τα οποία κατηγορείται, γιατί πλέον τον λόγο έχει η δικαιοσύνη, πρέπει να απομακρυνθεί, κάπου να κλειστεί μόνος του και σιγά σιγά να πορευτεί” είπε.
Όσο για το αν ο ίδιος έχει δεχτεί ποτέ κάποια επίθεση προς το πρόσωπό του απάντησε, “Όχι, εγώ είμαι από έναν τόπο που λέγεται Κρήτη. Οι Κρητικοι έχουν ένα πρόβλημα. Είναι εύθικτοι άνθρωποι. Όχι ευαίσθητοι. Εύθικτοι. Ο εύθικτος είναι κακό πράγμα, αλλά εγώ το έχω. Ουδείς τόλμησε στη διαδρομή μου να κάνει κάτι που μπορούσε να με θίξει, με αποτέλεσμα να έχουν όλοι μια απόσταση. Ήξεραν ότι είμαι “κέρατο βερνικομένο”. Το γνώριζαν. Εγώ πάντα έβγαζα το “παιδιά προσοχή, γιατί εγώ δέρνω’.
