Κι όμως! Η επιστήμη έρχεται να αποδείξει πως οι ιδιοτροπίες των παιδιών στο φαγητό έχουν γενετικό υπόβαθρο και δεν πρόκειται απλώς για κακομαθημένα μικρά πλάσματα που θέλουν μόνο μακαρόνια ή πατάτες τηγανιτές.
«Τα “δύσκολα” με το φαγητό παιδιά επηρεάζονται σημαντικά από τα γονίδιά τους, ήδη από πολύ νωρίς. Είναι μια έμφυτη τάση και δεν φταίνε οι γονείς που τα παιδιά τους είναι τόσο ιδιότροπα. Η γενετική επίδραση είναι ολοφάνερη στην ηλικία των 16 μηνών», δήλωσε η επικεφαλής νέας έρευνας του UCL.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Αντρέα Σμιθ του University College του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό παιδοψυχολογίας και παιδοψυχιατρικής “Journal of Child Psychology and Psychiatry”, σύμφωνα με τις βρετανικές «Guardian» και «Telegraph», ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 2.000 οικογένειες με δίδυμα ηλικίας περίπου 16 μηνών.
Οι γονείς απάντησαν σε ερωτηματολόγια για τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών τους. Για να απονομονώσουν τους γενετικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη διατροφική συμπεριφορά των παιδιών, οι επιστήμονες συνέκριναν τις συνήθειες των μονοζυγωτικών διδύμων (με κοινό το 100% των γονιδίων) με τις συνήθειες των διζυγωτικών διδύμων (που έχουν κοινά μόνο τα μισά γονίδια).
Κατ’ αρχήν διαπιστώθηκε ότι τα ιδιότροπα παιδιά, που είναι άκρως επιλεκτικά με το φαγητό τους, είναι χονδρικά τα ίδια που απορρίπτουν συνήθως τα καινούρια και άγνωστα φαγητά. Επίσης, η μελέτη δείχνει ότι η επιλεκτικότητα στο φαγητό έχει γενετική επιρροή σε ποσοστό 46%, ενώ η «νεοφοβία» (η απόρριψη των νέων φαγητών) έχει ακόμη πιο έντονο γενετικό υπόβαθρο, σε ποσοστό 58%.
Επισήμανε πάντως ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι εξίσου σημαντικοί, άρα οι γονείς έχουν σαφώς περιθώρια να επηρεάσουν τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών τους. Πρόσθεσε ότι οι γονείς δεν πρέπει να πιέζουν το παιδί τους να φάει κάτι που δεν θέλει ή να το «δωροδοκούν» τεχνηέντως, αλλά είναι καλύτερα να του το προσφέρουν συχνά σε άσχετες στιγμές εκτός γευμάτων και να επικροτούν κάθε προσπάθειά του να το αγγίξει ή να το μυρίσει.
